Monday, October 31, 2016
Sunday, October 30, 2016
----------------------------
၅ေပ ပတ္လည္႐ွိေသာျခံဝင္းေလးထဲမွာ
ဝက္ထီး နဲ႔ ဝက္မ ႏွစ္ေကာင္႐ွိတယ္
သူတို႔ႏွစ္ေကာင္ ဟာ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္
ဝက္မေလးက အမပီပီ ဝက္ထီးေလးကို အျမဲတမ္း အႏိူင္က်င့္တယ္
သခင္အစာေကြၽးရင္ သူအရင္ဆံုး ဝ ေအာင္စားတယ္
ၿပီးမွ က်န္တာ ဝက္ထီးေလးကို ေပးတယ္
ဝက္ထီးေလးကေတာ့ အျပံဳးမပ်က္ စြာနဲ႔ အလိုလိုက္တာေပါ့
အႏိူင္က်င့္တာေတြလည္း သည္းခံေပးတယ္
အျမဲတမ္း ဝဝလင္လင္ စားရတဲ့ ဝက္မေလးဟာ တေန႔တျခား
ဝ ဝ လို႔လာတယ္ ဝက္ထီးေလးကေတာ့ ပိန္ေညွာင္ေညွာင္နဲ ့ေပါ့
တေန႔ သခင္က အစာေကြၽးေနရင္း
❝ဒီဝက္မေလး ေတာ္ေတာ္ ဝ တာပဲ၊ေ႐ွ႕လဆို သတ္ၿပီးေရာင္းစားလို႔ရၿပီ❞ လို႔ သူ႔မိန္းမကို ေျပာလိုက္တယ္
သူ႔စကားကို ဝက္ထီးက ၾကားမိသြားတယ္
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဝက္ထီးေလးဟာ ဝက္မေလးအေပၚ ဆက္ဆံေရးေတြ
စၿပီးေျပာင္းလဲသြားတာေပါ့
အစာစားရင္ ဝက္မေလးနဲ႔ လုစားတယ္ ၊ အရင္လို အဝအလင္ မေပးစားေတာ့ဘူး ၊ သူပဲ ဝဝလင္လင္ စားလိုက္တယ္
ညဆိုလည္း ဝက္မေလး ကို မေပးအိပ္ဘူး ၊
အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လုပ္တယ္
ဝက္မေလးလည္း ဝမ္းနည္းတာေပါ့ ၊ ဇေ၀ဇ၀ါ လည္းျဖစ္မိတာေပါ့
ဘာ့ေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားလဲေပါ့
သူ႔ကို အရင္လို မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးမိတာေပါ့
ဒီလိုနဲ႔ တစ္လၾကာတဲ့ အခါ ဝက္ထီးေလးဟာ အဆီတဝင့္ဝင့္နဲ႔ ဝၿဖိဳး လို႔ေနတာေပါ့
သခင္က ဝက္ကို သတ္ၿပီးေရာင္းစားဖို႔ အခ်ိန္က်လာေတာ့
ဝက္မေလးက ပိန္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္
ဒါနဲ႔ပဲ ဝၿဖိဳးေနတဲ့ ဝက္ထီးေလးကို ဆြဲသြားတာေပါ့
အဲဒီအခိုက္တန္႔ေလးမွာပဲ
ဝက္ထီးေလးက အျပံဳးေလနဲ႔ ❝ေနာက္ဆို ေလွ်ာ့စားေနာ္❞
လို႔ ဝက္မေလးကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္
ဝက္မေလး ကလည္း အဲခ်ိန္က်မွ သိေတာ့တယ္
ဘာ့ေၾကာင့္ ဝက္ထီးေလးကသူ႔ကို ဒီလိုျပဳမူလည္းဆိုတာ
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဟာ ေႏွာင္းသြားခဲ့ၿပီေလ
ည
တိတ္ဆိတ္လို႔ေနတယ္
သခင္နဲ႔ မိသားစုေတြ ဝက္ထီးေလးကို ၿမိန္ေရရွက္ေရ နဲ႔ သံုးေတာ္ခံေနတာကို ဝက္မေလးက ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစြာနဲ႔ လွမ္းျမင္ေနရတယ္
ဝက္ထီးေလးမ႐ွိေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာနဲ႔ေပါ့
ဝက္ထီးေလး အိပ္ေနက်ေနရာေလးကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့
လွမ္းၾကည့္မိလိုက္တယ္
ဝက္ထီးေလးေရးထားခဲ့တဲ့
စာေၾကာင္းေလး တစ္ေၾကာင္းေတြ႔မိတယ္
❝တကယ္လို႔ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အေျပာနဲ႔ သက္ေသျပလို႔
မလံုေလာက္တဲ့အခါ ငါ့ အသက္ေလးနဲ႔ပဲ သက္ေသျပလိုက္ပါတယ္ ❞
ဝက္မေလး .............ယူၾကံဳးမရ ထစ္ခ်ဳန္းခ် ငိုခ်လိုက္မိေလတယ္
credit တရားေတာ္မ်ား
ထို႕ေၾကာင့္လူထြက္ရသည္
==================
ေရာင္စံုဖက္ရွင္ဝတ္စားေနသူေတြက
သကၤန္းအဝါဝတ္ရင္ ရဟန္းမစစ္ဘူးထင္လာျပီအေမ။
ေဒါင့္ျမင့္ ၆လက္မ စိီးထားသူေတြက
ကြင္းထိုးဖိနပ္စီးရင္
ရဟန္းမစစ္ေတာ့ဘူးထင္လာျပီအေမ။
အာဏာစြဲ ပါတီစြဲသူေတြက
အမ်ိုးခ်စ္လို့ အမ်ိုးထိန္းတာကို
သိကၡာမထိန္းဘူး ျမင္လာျပီအေမ။
တေန့သံုးထပ္စားျပီးခ်စ္ဇနိီးနဲ႕ေနသူေတြက
ထမင္းတနပ္အတြက္ ဆြမ္းရပ္တာကို
သူေတာင္းစားလို့ျမင္ အထင္ေသးခ်င္လာျပီအေမ။
စာေမးပြဲေအာင္ျပီး စာမတတ္သူေတြက
စာတတ္ျပီးစားေမးပြဲမေအာင္တဲ႕သားတို့ကို
အေလလိုက္ေနသူလို့ထင္လာျပီအေမ။
အိမ္သာ တခါတက္ရင္ တစ္ရာေပးရတဲ႕ေခတ္မွာ
ေငြကိုင္တာ အျပစ္လို့ထင္လာျပီအေမ။
ကာေမသု ကို အေရက်ိုေသာက္ေနတဲ႕လူေတြက
ရဟန္းတပါး ဒကာမနဲ႕စကားေျပာရင္နွာဘူးလို့
ထင္လာျပီအေမ။
အျမဲတမ္း အနိုင္က်င့္ခံဘဝမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးအေမေရ။
ေက်းဇူးတရားကိုနားမလည္
နိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြျကား
နင္းျပားဘဝနဲ႕ လူတကာကခ်နင္း
ဝပ္စင္းခံဘဝမွာ သားမေပ်ာ္တာ လြန္သလားအေမ။
ဘုရားရွင္ထားခဲ႕တဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို
နွစ္ေပါင္း၂၅၀၀တိုင္ သယ္ပိုးလာတဲ႕
သားတို့ေတြဟာ အေမ့ခံခရီးသည္ေတြလား
ဘုရားတရားသံဃာကို ယေန့တိုင္ကိုးကြယ္ခြင့္
ရေနတာ သားတို့လက္ဆင့္ကမ္းခဲ႕လို့ပါအေမ
သားတို့သာ ခရီးမနွင္ခဲ႕ရင္ အိမ္ဦးခန္းက
ဘုရားစင္ဟာ ကေလးကစားစရာျဖစ္ေနမွာပါအေမ။
ငယ္ဘဝက္ိုစေတး မိသားစုရဲဲ႕အေဝးမွာေန
မက်န္းမာလည္းတေယာက္ထဲ
မနိုင္ဝန္ကိုထမ္းရင္း အဆင္မေျပမႈေတြျကား
ခရီးသြားေနရတာမပင္ပန္းဘူးအေမ
သမိုင္းေပးတာဝန္ေက်ဖို့ကိုယ့္အသိကိုယ့္သတိနဲ႕
ကိုယ့္ခရီးကိုယ္ဆက္ေနတာေပ်ာ္ေပမဲ႕လဲ
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေခါင္းပါးတဲ႕
ယေန့ေခတ္လူေတြျကားမွာ
အျပစ္အရွိဆံုးလူသားအျဖစ္နဲ႕
လက္ညိုးထိုးခံဘဝကို စိတ္နာလို့
အေမ့သား အေမဆီ အျပီးျပန္ခဲဲေတာ့မယ္အေမ။
ဇိနပုတၲ
ဂႏၳဝင္
အေၾကာ္သည္ အေမႀကီး
အမွတ္တမဲ့ပါပဲ..နားထဲခပ္သဲ့သဲ့ၾကားလိုက္တာပါ..
အေၾကာ္တစ္ခုကို ဘယ္ေလာက္လဲ ?
ကေလးတစ္ေယာက္ကိုလက္ဆြဲၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္(ေငြေၾကးျပည့္စံုတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္းက ပံုစံမ်ိဳးပါပဲ).အေၾကာ္၀ယ္ဖို႔ေမးေနတဲ့ အသံပါ…
..အေၾကာ္တစ္ခုကို ၅၀ပါ…
....၁၀၀ဖိုးကို ၃ ခု ထားလိုက္…
..မရလို႔ပါကြယ္…
..၂၀၀ ဖိုး ၅ ခုေတာ့ ထား.././…./
..တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့..ေနာက္ထပ္ၾကားလိုက္ရတယ္…
.."လာ..သားး..အေၾကာ္ေတြက ညစ္တီးညစ္ပတ္နဲ႔ မသန္႔ရွင္းဘူး.
မစားခ်င္နဲ႔..သား"..ဆိုၿပီး .ကေလးကို ဆြဲေခၚသြားတယ္…
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားတယ္..ေသခ်ာလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..
အသက္(၆၀)ေက်ာ္ အေမႀကီးတစ္ေယာက္အေၾကာ္ေရာင္းေနတာကို
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေစ်းဆစ္ေနတာ..
..ေၾသာ္..လူေတြမ်ား ..ခက္လိုက္တာဗ်ာ…
..အေၾကာ္၀ယ္ဖို႔..ေစ်းဆစ္လို႔မရေတာ့..ညစ္ပတ္တယ္ မစားနဲ႔လို႔ ေျပာသြားတယ္
ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႔ စိတ္ဓာတ္နဲ႔အဆင့္အတန္းကို မေ၀ဖန္ခ်င္ေတာ့ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့.အေၾကာ္သည္အေမႀကီးကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အားငယ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ထြက္သြားတယ္…
" ေဟာဒီက…အေၾကာ္ပူပူေလး… :"……
..ရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္….
..ကြ်န္ေတာ္ ကမန္းကတန္းလွမ္းေခၚလိုက္တယ္….
..အေမႀကီး..ခဏေနပါအံုးဗ်..အေၾကာ္၀ယ္ခ်င္လို႔ပါ…..
…ျပန္လွည့္လာၿပီး..အေၾကာ္ဗန္းကို ခ်ေပးတယ္….
..ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မုန္႔ေပါင္းနဲ႔ အေၾကာ္ေလးေတြက အစီအရီ..
ဗန္းထဲမွာ စားခ်င္စဖြယ္သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းလုပ္ထားတာပါ..
(စဥ္းစားမိတယ္..ေဆာင္းတြင္းေနရဲ႔ အပူရွိန္ေအာက္မွာ အေၾကာ္ေတြက
မနက္က ေၾကာ္ထားတာျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အပူရွိန္ေၾကာင့္ အေၾကာ္ေတြက
ပူေနမွာမလြဲ .အေၾကာ္ပူပူေလးလို႔ ေအာ္ေရာင္းတာနဲ႔ အကိုက္ပဲ)…
ေၾသာ္..ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ ေဆာင္းတြင္းေနပူပူမွာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပမ္း
ရွာေလမလဲ.ငါ့အေမ မ်ား ဒီလိုဆိုရင္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔.ကိုယ္ခ်င္းစာ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္…
..အေမႀကီး " အေၾကာ္ တစ္ခု ဘယ္ေလာက္လဲ" သိေပမယ့္ ထပ္ေမးလိုက္တယ္
.." အေၾကာ္တစ္ခု (၅၀)ပါ သားေလးရယ္".. (ေနာက္ထပ္ေစ်းဆစ္မွာ
ေရာင္းမေကာင္းမွာ စိုးရိမ္ေနပံုပါပဲ..မ်က္ႏွာေပၚက ေခြ်းစက္ေတြကို
သဘက္နဲ႔သုတ္ရင္း ခပ္တိုးတိုးေျဖတယ္)…..
..
" အေမႀကီး အေၾကာ္ေတြက စားခ်င္စရာပဲ..စားေကာင္းမယ့္ပံုပဲဗ် " ..ဆိုၿပီး
အေၾကာ္တစ္ခုကို ေကာက္၀ါးလိုက္တယ္...
(သူ႔ခမ်ာ.အေမာေျပ သေဘာက်သြားပံုပဲ.ညွိဳးငယ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာခ်က္ျခင္းၿပံဳးလာတယ္.၀မ္းသာသြားပံုပဲ)..
" အရသာရွိတယ္ အေမႀကီးး.ရံုးကလူေတြလည္း ေကြ်းခ်င္လို႔..အကုန္လံုးဆိုရင္ဘယ္ေလာက္က်လဲ"လို႔ ေမးၿပီး..ငါးေထာင္တန္ တစ္ရြက္ထုတ္ေပးလုိက္တယ္…
အေၾကာ္ေတြထည့္ရင္းနဲ႔… ဗန္းေအာက္က ငါးရာတန္နဲ႔ႏွစ္ရာတန္ အႏြမ္းေလးေတြတုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ထုတ္ေရၿပီး..ျပန္အမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္…..
..:" ရတယ္ အေမႀကီး..ျပန္မအမ္းပါနဲ႔ေတာ့" ..ဆိုေတာ့
.." မဟုတ္တာ သားေလးရယ္" ..တဲ့…
." ရတယ္..ပိုတာကို ကုသိုလ္လုပ္တာပါ"လို႔ ေျပာလိုက္ေရာ….
" ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ စိတ္ေကာင္းရွိလိုက္တာ သားေလးရယ္ ..
အိမ္က သားေတြမ်ား ဒီလိုသိတတ္ရင္ဆိုၿပီး ပုခံုးေပၚတင္ထားတဲ့
သဘက္အႏြမ္းေလးနဲ႔ မ်က္ရည္စတခ်ိဳ႔ကို ဖ်တ္ခနဲသုတ္ရွာတယ္….
"..ရင္ထဲမွာမေကာင္း မိဘခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ မ်က္ရည္လည္မိတယ္."...
" အေမႀကီး အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ဆိုေတာ့.(၆၅)ႏွစ္တဲ့..
ကြ်န္ေတာ့္အေမနဲ႔ အသက္သိပ္မကြာ.ေလာကဒဏ္ရဲ႔ရိုက္ပုတ္မွု
ပင္ပမ္းဆင္းရဲမွုေတြေၾကာင့္ အေမ့ထက္ေတာင္ အမ်ားႀကီးအိုစာ
ေနပါလားး..တကယ္ဆို ဒီအရြယ္က ဘုရားရိပ္..တရားရိပ္မွာ..
တရားအားထုတ္ၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနရမယ့္ အရြယ္ေလ.."
…သားသမီးေတြ ရွိလားလို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္ မေမးခ်င္ေတာ့ပါ….
..သားသမီးေတြက မေထာက္ပံ့ၾကဘူးလားလို႔လည္း မေမးခ်င္ေတာ့ပါ…
..ဒီလို ပင္ပင္ပန္းပန္း ေစ်းေရာင္းေနၾကရတဲ့ အေမမ်ိဳးေတြ
ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမလဲ…
..ကြ်န္ေတာ္ကေကာ ဘယ္ႏွစ္ခါ ဘယ္ေလာက္ကူညီနိုင္မွာမို႔လဲ….
..တကယ္ေတာ့ ..
..လူတိုင္းရဲ႔ ရင္ထဲမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္တတ္တဲ့စိတ္…
..သားသမီးတိုင္းရဲ႔ ရင္ထဲမွာ..မိဘေက်းဇူးကို သိတတ္နားလည္
လုပ္ေကြ်းျပဳစုခ်င္တဲ့စိတ္…..
..လူသားတိုင္းရဲ႔ ရင္ထဲမွာ ကိုယ္စီတာ၀န္ေက်နားလည္မွုေတြ.
…ရွိေနၾကမယ္ဆိုရင္……။…………………….။………….
Credit to ရိုးႏိုင္စံ
မူလ နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ
Saturday, October 29, 2016
အသုဘ အေလာင္းရွင္းတမ္း
"အသုဘအေလာင္းကိစၥရွင္းတမ္း "
************************
ရွက္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္ . . . ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ . . . အယူသီးပံု၊ အစြဲၾကီးပံုမ်ား တလြဲ ဆံပင္ေကာင္းမႈမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့ သည္။ ဘာသာျခားမ်ား၊ တိုင္းတစ္ပါးမွ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားသိလွ်င္ အေတာ့္ကို ရယ္စရာၾကီးျဖစ္ေနမည္။
ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား ကမာၻတြင္ ဟာသလူမ်ိဳးျဖစ္ကုန္မည္ကို စိုးရြ႔ံမိသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔မွစ၍ အယူသီးမႈ၊ အစြဲအလန္းၾကီးမႈမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုက္ဖ်က္လာသည္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိပင္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ယခုတိုင္ အခ်ိဳ႔ေသာသူတို႔သည္ ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ သူတို႔ ထံမွ တီးတိုး ေျပာသံမ်ား၊ အၾကံဥာဏ္ ေပးသံမ်ား၊ ဆရာၾကီး လုပ္သံမ်ား၊ အတင္းအဖ်င္း ေျပာသံမ်ား၊ ရႈတ္ခ်သံမ်ား၊ မေခ်မငံ ေျပာသံမ်ား စသည့္ လူမႈေရး တိုက္ခိုက္သံ၊ အယူသီးမႈ စကားလံုးမ်ား ယေန႔တိုင္ မၾကာမၾကာ ၾကားေနရဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ေရွးလူၾကီးမ်ား စကားမပယ္ဖ်က္ ေကာင္းဘူးတဲ့ . . . ဒါက သူတို႔ ေနာက္ဆံုး အႏိုင္ယူတဲ့ စကားလံုး။ ဒီေတာ့ . . . ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပီ၊ ရွင္းရျပီ . . . ရွင္းျပီ ဆိုေသာ္ျငားလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေရးခဲ့ဘူးေသာ 'ခုတ္မယ္၊ ထစ္မယ္၊ ပါးပါးလွီးမယ္' ဟူေသာစာစုမွ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ လူမႈေရးလမ္းျပ ၾကယ္ျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးဘဒၵႏ ၱ ဦးတိကၡ၏ ေဟာၾကားခ်က္ စကားမ်ားမွ စရေတာ့မည္။
အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳး ေပးမည္။ မေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ မေကာင္းမႈမ်ား ရမည္ ဟူ၍ ေဟာၾကား ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား . . . ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမိ်ဳးမ်ားသည္ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳ ေလးစား ဦးခိုက္ၾကေသာ္လည္း ကံႏွင့္ပတ္သတ္၍ ယံုၾကည္မႈ အားနည္းမႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။
လူအမ်ားစုသည္ နာေရး ကိစၥမ်ားကို အယူသီး ၾကသည္။ နာေရးေၾကာင့္ စီးပြားပ်က္တယ္၊ လူေသ တတ္တယ္၊ ထိခိုက္ နစ္နာမယ္၊ ပ်က္စီး ဆံုးရႈံးတတ္၊ နိမိတ္ မေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ ဟူ၍ ေရွးဘိုးေဘး ဘီဘင္ လက္ထက္ ကတည္းက အယူသီးမႈမ်ား၊ အရိုးစြဲမႈမ်ား၊ အမွားစြဲမႈမ်ား ရွင္သန္လာခဲ့ၾကသည္။
လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ အဆင္း၊ အနံ႔၊ အသံ၊ အရသာ၊ အထိအေတြ႔ ဟူေသာ အာရုံ ငါးပါးထဲတြင္ နစ္မြန္း ေနၾကသည္။ မိမိကိုယ္ မိမိတို႔ သုဘ (သို႔မဟုတ္) မဂၤလာဟု သတ္မွတ္ ေနၾကသည္။
အမွန္မွာ . . . ရွင္သူ၊ ေသသူတို႔ အားလံုးသည္ အသုဘမ်ား (သို႔မဟုတ္) အမဂၤလာမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ . . . ေရမခ်ိဳးဘဲႏွင့္ ဆယ္ရက္ခန္႔ ေနၾကည့္လွ်င္ မိမိခႏၶာမွ အပုပ္ နံ႔မ်ားထြက္ လာမည္။ ဒြါဒ ေျခာက္ပါးမွ အနံ႔အသက္ မိ်ဳးစံု ထြက္ေနေတာ့မည္။ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရား အားလံုးသည္ အသုဘခ်ည္းပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အရာမွ တည္ျမဲမႈကို မေဆာင္ႏိုင္ေခ်။
ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ လူမသာကို အိမ္ထဲသို႔၊ ရပ္ကြက္ထဲသို႔ သြင္းလွ်င္ 'ခိုက္သည္' ဟူ၍ မေဟာၾကားခဲ့ပါ။
စဥ္းစား ေစခ်င္သည္ . . . ရပ္ကြက္၊ အိမ္ျပင္ပတြင္ ဆံုးသြားပါက (ရပ္ကြက္) အိမ္ထဲသို႔ အသြင္းမခံၾက၊ သြင္းလွ်င္ ရြာနာတယ္၊ အရပ္နာတယ္၊ အိမ္သူ အိမ္သားေတြ ခိုက္တယ္ဟူ၍ မည္သည့္ က်မ္းဂန္တြင္မွ မပါရွိပါ။ သို႔ေသာ္ အားလံုး နီးပါး အယူသီးမႈမ်ားက လႊမ္းျခံဳေနမႈကို ခံေနရသည္။
ဒါဆို . . . ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့မည္။
( လူမသာၾကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ၊ အိမ္ထဲ မသြင္းေကာင္းဘူးတဲ့ . . .။ အဲဒါဆိုလွ်င္ တိရစာၦန္ မသာမ်ား ၾကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အိမ္ထဲ သြင္းၾက သနည္း။ သက္ရွိ ေလာကၾကီးထဲတြင္ လူသာလွ်င္၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္သည္လို႔ ေျပာၾကျပီး မည္သည့္ အတြက္ . . . နံနက္ဖက္ ေစ်းက ျပန္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ငါကေတာ့ ၾကက္သား စားႏိုင္တယ္ . . . ငါကေတာ့ ဝက္သားစသျဖင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းဝယ္လာျပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ေနအိမ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ထည့္ျပီး . . . ခုတ္ထစ္ ေဆးေၾကာ၊ ေၾကာ္ေလွာ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ ထည့္ၾက သနည္း . . . ။ အရိုးမ်ားကို ႏူးေနေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္၍ ဝါးၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ) ... suon won .. ႀကိဳက္တဲ႔စာသားမုိ႔ ....( - ) ...
ဒါေၾကာင့္ . . . လူ႔ဝမ္းဗိုက္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ သခ်ိၤဳင္း လူ႔ပါးစပ္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
တိရစာၦန္ မသာက်ေတာ့ မိမိတို႔ ဝမ္းဗိုက္ထဲသို႔ ထည့္ျပီး လူမသာက်ေတာ့ အိမ္ထဲ (ရပ္ကြက္) ထဲသို႔အသြင္းမခံမႈ တို႔သည္ အဆိုးဝါး ဆံုးေသာ အယူသီးမႈ၊ မိစာၦဒိ႒ိ အယူဝါဒမွ ဆင္းသက္လာမႈပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
တစ္ဖန္ လူေသသြားလွ်င္ အိမ္ေနာက္ေဖးသယ္သြား၊ တံစက္ျမိတ္ေရ လက္ျပန္ေရႏွင့္ ေရခ်ိဳးေပး၊ အဝတ္ အစားဝတ္၊ သနပ္ခါးလိမ္း၊ ဆံပင္ထံုးေပး၊ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးေပး၊ ပန္းပန္ေပးႏွင့္ ေသသြားမွ ၾကင္နာျပ၊ ဂရုစိုက္ ျပေနေတာ့သည္။ အေလာင္း လွေအာင္ လုပ္တာတဲ့။ ျပံဳးျပံဳးေလးေသမွ အေလာင္းလွတာတဲ့။ ေနာက္မွ ေခါင္းက ဆံပင္ကိုျဖတ္၊ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တုပ္ေတာ့သည္။ အိမ္မွာ ႏွစ္ညေတာင္ ထားရဦးမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္တဲ့ဗ်ာ . . . ။ ေသတာေတာင္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရတဲ့ဘဝ။
ထို႔ေနာက္ ေသသူႏွင့္ ပါးစပ္ထဲ မတ္ေစ့ (ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ မရႏိုင္ေတာ့) ထည့္သည့္ 'ကူးတို႔ခ' ဟုဆိုၾကျပန္သည္။ အသက္မရွိေသာ ခႏၶာႏွင့္ ဘယ္ကားကို တစ္မတ္ေပးစီး၍ ဘယ္ကိုသြားမည္နည္း။
တစ္ခ်ိဳ႔က ပါးစပ္ထဲ ထည့္ထားသည့္ မတ္ေစ့ကို အတင္းႏိႈက္ျပန္သည္၊ Lucky ေကာင္းတယ္တဲ့၊ ေငြပြားတယ္တဲ့ေလ။
အေလာင္းးကို အိမ္ကထုတ္ေတာ့ . . . ေျခကမထုတ္ရဘူး၊ ေခါင္းကမထုတ္ရဘူး၊ တံခါးေဘာင္နဲ႔ မထိရဘူး၊ အိမ္နံရံကို မထိရဘူး၊ ေလွကားက မဆင္းရဘူး စသျဖင့္ 'ဘူး' မ်ားပဲ့တင္ထပ္ေနေတာ့ သည္။ ေနာက္ထပ္ ေၾကးစည္ထု၊ ကနားဖ်င္းဖ်က္ျခင္း လုပ္ေတာ့သည္။ ေနာက္နိဗၺာန္ယာဥ္ေပၚသို႔ အေလာင္းတင္ေသာ္ ေရအိုး ကို ခြဲေတာ့သည္။ မင္းနဲ႔ငါတို႔ အိုးစားကြဲျပီ၊ အိမ္ျပန္မလာနဲ႔ ဟုဆိုသည္။ ေနာက္ငိုၾက၊ ယိုၾက၊ မသြားရဘူး၊ ေခၚမသြားရဘူး၊ ပစ္သြားျပီလား စသျဖင့္ အယူစြဲ၊ အယူသီးမႈမ်ား လႊမ္းျခံဳေနၾကသည္။ သုႆန္ေရာက္ေသာ္ အေခါင္းထဲမွ ပန္းတစ္ပြင့္ကိုယူ၍ ယူသည့္လူက စကားမည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာေတာ့ေခ်။ ေသသူရဲ႔လိပ္ျပာကို ျပန္ေခၚတာတဲ့။ အိုးစားကြဲ လိုက္ၾက၊ ျပန္ေခၚ လိုက္ၾက၊ ေျခေထာက္ကို တုပ္ေႏွာင္ လိုက္ၾက၊ ငိုလိုက္ ၾကနဲ႔ ေသသူကို မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ထဲသုိ႔ ထည့္မည့္အစား ထိုသူမ်ားကို စိတ္ေရာဂါ အထူးကုေဆးရုံသို႔ပင္ ပို႔ရမလို ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေသဆံုးသူ၏ လံုခ်ည္၊ အကီ်ၤ၊ ျခင္ေထာင္၊ ေမြ႔ယာမ်ားကို ခိုက္မွာစိုး၍ ခန္းစီးစမ်ား ခ်ဳပ္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကုိပို႔ၾကသည္။ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာ္းတြင္ ခ်ိတ္ခိုင္း ဆြဲခိုင္းေတာ့သည္။ ဒါဆို ဘုန္းၾကီးေတြ က်ေတာ့ ခိုက္ေစတဲ့လား . . . ? ေသဆံုးသြားသူ၏ လက္ဝတ္ လက္စား၊ ဆြဲၾကိဳး၊ လက္စြပ္မ်ား ၾကေတာ့ ခိုက္မွာ စိုး၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို မလွဴၾကေတာ့ ဘူးလား၊ ဘယ္ေရာက္ ကုန္ပါလိမ့္ . . . ?
နာေရးယာဥ္ (နိဗၺာန္ယာဥ္) ကိုလည္း ရပ္ကြက္ထဲဝင္လွ်င္ ဟိုဖက္ကဝင္၊ ဒီဖက္က မဝင္ရဘူး စသျဖင့္ တားျမစ္ သူေတြ၊ မိမိအိမ္ေရွ႔တြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေခါင္း လာလွည့္တာကို မလိုခ်င္၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ေမာင္းသည့္ ယာဥ္ေမာင္း မ်ားလည္း ယခင္ကမၾကာခဏ လက္သီးႏွင့္ အထိုး ခံရမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ လမ္းထိပ္တြင္ ကန္ေတာ့ပြဲ ထိုးေပး ခဲ့ရသည္လည္း ရွိသည္။ ဒီလမ္းက နိဗၺာန္ယာဥ္မဝင္ရ၊ မသြားရတဲ့လမ္း စသျဖင့္ တားျမစ္ နယ္ေျမမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ရွိေနဆဲပင္ . . . ။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီ့လမ္းကလူေတြက မေသေတာ့မဲ့ သူေတြမ်ားလား . . . ?။ ေသခဲ့သည္ ရွိေသာ္ မိမိအိမ္မွ လမ္းထိပ္သို႔ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္သယ္ပိုျပီး 'မ'ခ်မည္တဲ့လား . . . ? ။ ေနာက္ . ..
ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ေသဆံုး၍ ေသဆံုးသူ၏ ခႏၶာကိုယ္အား ျမန္မာျပည္တြင္ သျဂိၤဳလ္ခ်င္၍ ျပန္သယ္ လာေသာ အေလာင္းမ်ားသည္ ေလယာဥ္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းထဲ မဝင္ရဘူး၊ ဟိုဘက္က မထြက္ရဘူး၊ ဒီဘက္က မဝင္ရဘူး၊ အိမ္ေရွ႔ကားမေကြ႔ရဘူး စသျဖင့္ ေျပာေနသူမ်ား စဥ္းစားၾကည ့္ေစခ်င္သည္။ မိမိတို႔ ဦးေခါင္းထက္မိမိတို႔၏ ေနအိမ္ထက္မွ ေန႔စဥ္အေလာင္း တင္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ား ျဖတ္သန္း ေနဆဲ၊ ပ်ံသန္းေနဆဲပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နိဗၺာန္ယာဥ္ဝင္တာကိုေတာ့ မၾကိဳက္ၾက၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ကို ျမင္ၾကလွ်င္ေတာ့ မိမိတို႔၏ ပိုက္ဆံအိတ္မ်ားကို ပုတ္ၾကကာ လာဘ္ရႊင္လို႔လား စဥ္းစားၾကပါ . . . ။ သိပ္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းေန ပါျပီ။
မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္မ်ား၊ ခံယူခ်က္မ်ား၊ အယူသီးမႈမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေစလိုပါသည္။
ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါ။
ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္စစ္ၾကည့္ေစခ်င္သည္။
မွားလား . . . မွန္လား။
မွန္လား . . . မွားလား ဆိုတာ။
မွားရင္ . . . ျပင္။ မွန္ရင္ . . . ဆက္လုပ္ ဖို႔က အားလံုးရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
Kyawthu- Facebook မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
ေမတၱာျဖင့္မွ်ေဝပါသည္။
မူလ - မဂၢင္လမ္း fbမွ
တရားစာအုပ္မ်ား
______________________________________
တစ္ရာႏွင့္တစ္ရက္
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_100years...
မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ
http://www.dhammaweb.net/books/Sandardika_before_die.pdf
အခ်စ္ကံေခေပမယ့္ အႏွစ္က်န္ေစရမယ္
http://www.dhammaweb.net/books/Sandardika_love.pdf
ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ပါတယ္
http://www.dhammaweb.net/books/Sandardika_Mon_Milk.pdf
ေက်ာင္းလွဴသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအားလံုးကိုလွဴရာေရာက္သည္
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_temple.pdf
မိဘေက်းဇူးအေက်ဆပ္နည္း
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_Gratitud...
ႏွလံုးသားမိတၱဴ
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_heart_co...
ရည္စူးကုသုိလ္
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_kuso.pdf
အားထုပ္ျဖစ္ဘုိ႔အဓိက
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_meditate...
တစ္ေယာက္တည္းေန တစ္စိတ္တည္းထား
http://www.dhammaweb.net/books/Sandardika_live_alone.pdf
ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ႏွင့္လူ
http://www.dhammaweb.net/Sandardika/book/Ashin_Sandardhika_new_mode...
ဤဆိုက္မွဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အလြယ္တကူ ရယူႏိုင္ရန္ Dhamma Web မွရွာေဖြေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶကမၻာဝက္ဘ္ဆိုဒ္မွ ရိုးရိုးေလး၏ပို႔စ္ကိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
မူလ ဓမၼေရခ်မ္းစင္fb
Friday, October 28, 2016
မိဘ
═════════════════════════════════════════
ကိုယ္က မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ ... မိဘေတြကို ေဒါသတႀကီး ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ျပန္လာေျပာဆိုရင္လက္႐ွိ ပစၥဳန္ပၸန္ဘ၀မွာ ဒဏ္ဆယ္ပါးထဲက အနည္းဆံုး တစ္ပါးပါးသင့္တတ္တယ္ ။
✿ ဒဏ္ဆယ္ပါးက ဘာေတြလဲ ✿
═══════════════════
၁။ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ေ၀ဒနာ ခံစားရျခင္း
၂။ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးျခင္း
၃။ အနာေရာဂါျဖစ္ျခင္း
၄။ ႐ူးသြပ္ျခင္း
၅။ မင္းျပစ္ မင္းဒဏ္သင့္ျခင္း
၆။ အႀကီးအက်ယ္စြပ္စြဲခံရျခင္း
၇။ မိဘ သားသမီး ဇနီးမယားမ်ား ေဆြမ်ိဳးမ်ား ပ်က္စီးျခင္း
၈။ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ပ်က္စီး ဆံုးရွဳံးျခင္း
၉။ ေနအိမ္စသည့္ မီးေလာင္ျခင္း
၁၀။ ငရဲက်ေရာက္ျခင္း
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က မွန္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ မိဘေတြကို ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္ႀကီးက်ယ္ ျပန္လွန္မေျပာဆိုသင့္ဘူးေပါ့ ။ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ နား၀င္ေအာင္ေအးေအးေဆးေဆးသာ ေျပာရတယ္ ။
အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ျပန္ေျပာလို႔မွ လက္မခံရင္လည္း သူတို႔ကြယ္ရာကေန ေ႐ွာင္ထြက္သြားလိုက္ပါ ။မိဘေတြ စိတ္ဆိုးေျပေလာက္မွ ေျဖးေျဖးျခင္း သူတို႔ကို ျပန္႐ွင္းျပလိုက္ပါ ။
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ၍ လိုရာဆႏၵမွန္သမ်ွ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစ ။သားလိမၼာ သမီးလိမၼာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ ...
ေမာဂၢါလာနေထရ၀တၳဳ ဒ႑၀ဂ္
ဓမၼ ပဒပါ႒ိေတာ္ အ႒ကထာ
Credit-ဓမၼရတနာ
Thursday, October 27, 2016
••••••••••••••••••••
ယခုုေခတ္အခါသည္ "ဝိပႆနာ"ထြန္းကားလာေသာ အခါျဖစ္ေပသည္။ ဝိပႆနာ ထြန္းကားသည့္အားေလ်ာ္စြာ အားထုုတ္ဖုုိ႔ရာ အခြင့္အခါ အခ်ိန္ရၾကေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႔က ဝိပႆနာတရားကုုိ တတ္နုုိင္သမ်ွ အားထုုတ္ေနၾကျပီး၊ အားထုုတ္ဖုုိ႔ရာ အခြင့္အခါ မၾကဳံနုုိင္ေသးသည့္ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႔ကလည္း ဝိပႆနာတရားအားထုုတ္ေသာအခါ လုုိက္နာဖြယ္ရာ အေျခခံမ်ားကုုိ မွတ္သားေလ့လာလ်က္ရွိၾကေပသည္။
ဝိပႆနာ က်င့္ၾကံအားထုတ္သည့္ ဓမၼမိတ္ေဆြ မ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာေစရန္ ဝိပႆနာ ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အားထုတ္နည္း၊ ႐ႈမွတ္နည္းမ်ား ကို ကုသိုလ္ျပဳရာ ၍ ယခင္က မိမိကဲ့သို "ဝိပႆနာ" ကို နားမလည္သူ တခ်ိဳ ့က ေမးျမန္းလာပါတယ္။ "သမထ နဲ ့ ဝိပႆနာ" က ဘာကြာလဲ၊ မတူဘူးလား..တဲ့။
အေျဖေပးရန္ထက္ ဖတ္ရႈ ေလလာထားသမွ် အား ဤသို ့ ျပန္လည္ေရးသား ေဖၚျပျခင္းက သင့္ေတာ္မည္ဟု ယူဆ၍ စုေဆာင္းထားသမွ်ေသာ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားကို စုစည္း၍ ဓမၼဒါန အျဖစ္ ျဖန္႔ေဝလိုက္ပါသည္။
(ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး)
••••••••••••••••••••••••••••••••
"သမထ"ဆိုသည္မွာ တစ္ခုတည္းေသာ အာရံုကို စြဲၿမဲစြာ ယူထားသည့္ "စိတ္ အလုပ္"ဟု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ "ဝိပႆနာ"ဟူသည္မွာ ဘံုသံုးပါး တို႕တြင္ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတို႕၏ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱတို႕ကို ရႈမွတ္ ဆင္ျခင္သည့္ "ဉာဏ္အလုပ္"ဟု သိရွိထားပါသည္။
ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး တူညီေနသည္မွာ "ကာမစၦႏၵ၊ ဗ်ာပါဒ၊ ထိနမိတၱ၊ ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥ၊ ဝိစိကိစာၦ"စေသာ "နီဝရဏ"တရားမ်ား ဖယ္ရွားရန္လိုအပ္ျခင္းမွာ တူေနပါသည္။ သမထ တြင္ "ပရိကမၼနမိတ္၊ ဥဂၢဟနမိတ္၊ ပဋိဘာဂနမိတ္" ဆိုၿပီးေတာ့(၃ )မ်ိဳး ရွိတဲ့အနက္ "ပဋိဘာဂနမိတ္"ကို ရတဲ့အခါမွာ" ဥပစာရသမာဓိ"ဟု ေခၚဆိုထားပါတယ္။" ပဋိဘာဂနမိတ္"ဆိုသည္မွာ မူလယူထားေသာ "ကသိုင္းနမိတ္" မဟုတ္ေတာ့ပဲ ကသို္င္းနမိတ္ ႏွင့္ ပံုစံတူ "အာရံုအတု၊ အာရံုအႏု"ဟု ဆိုပါသည္။ စရႈစဥ္ က "ကသိုင္းဝန္းနမိတ္"ကို "ပကတိမ်က္စိ"နဲ႕ စိုက္ၾကည့္ရပါတယ္။" ပဋိဘာဂနမိတ္" ရတဲ့အခါ မ်က္စိဖြင့္ထားထား၊ ပိတ္ထားထား မည္သည့္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ "ကသို္င္းနမိတ္"သာ ထင္ေနပါေတာ့တယ္။
"နီဝရဏတရား"ေတြ မရွိေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ မခိုင္ခံ့ေသး။ စ်ာန္အဂၤါမ်ား စ်ာန္စိတ္မ်ား ေပၚေနေသာ္လည္း ရံဖန္ရံခါ ဘဝင္စိတ္ ၾကားဝင္တတ္တယ္ လို ့" ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ႀကီး" ရဲ ့က်မ္းမွာ ဖတ္ရႈရပါတယ္..တဲ့။ အဲဒီ"ပဋိဘာဂနမိတ္"ကို အထပ္ထပ္ရႈၿပီး ခိုင္ခံ့လာၿပီဆိုလွ်င္ "အပၸနာစ်ာန္သမာဓိ" ျဖစ္လာၿပီဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါတယ္။ စ်ာန္စိတ္မ်ား အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ စ်ာန္အဂၤါမ်ားကိုလည္း ထင္ထင္ရွားရွား သိေနႏိုင္ပါသည္။
"ပထမစ်ာန္"ရၿပီလို႕ ေျပာႏိုင္ပါသည္။ ထိုေနာက္မွာ စ်ာန္အဂၤါမ်ားကို ရႈမွတ္၍ ပယ္သြားျခင္းျဖင့္ စ်ာန္အဆင့္ဆင့္ ဆက္တက္သြားႏိုင္ပါသည္။ ဤကား သမထအလုပ္ဟု နားလည္ထားပါသည္။
"ဝိပႆနာ"အလုပ္သည္ "ဉာဏ္အလုပ္" ျဖစ္ပါသည္။ "မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး "က "သမာထ"ဆိုသည္မွာ "ရိုးရိုးမ်က္စိ"နဲ႕ ၾကည့္ရသည္။ "ဝိပႆနာ"ကေတာ့ "ဉာဏ္ႏွင့္ ၾကည့္ရသည္"ဟု နားလည္လြယ္ေအာင္ မိန္႕ခဲ့ပါသည္။ ရုပ္နာမ္တို႕၏ ျဖစ္ပ်က္အမွန္ကို ယ်ထာဘူတ က်က် ျမင္ႏိုင္ရန္မွာ "နီဝရဏတရား"မ်ား ဦးစြာ ဖယ္ရွားရပါသည္။ "သမာထ"ကေန စ်ာန္သမာဓိရၿပီး" ဝိပႆနာ"ကူးရာမွာ မူလယူထားတဲ့ သမထအာရံုမွ "ရုပ္၊ ေဝဒနာ၊ စိတ္၊ ဓမၼ " တို႕ရဲ ့ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းကို ေျပာင္းၿပီး ရႈဆင္ျခင္ဖို႕ လိုပါသည္။
"သမထ"ပိုင္းမွာ ကမၼ႒ာန္း (၄၀) ရွိပါသည္။ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့.....
(၁) ကသိုဏ္း (၁၀) ပါး။
" ေရ၊ ေျမ၊ ေလ၊ မီး၊ နီ၊ ၀ါ၊ ညိဳ၊ ျဖဴ၊ ေကာင္းကင္၊ အလင္းေရာင္"
(၂) အသုဘ (၁၀) ပါး။
(၃) အႏုႆတိ (၁၀)ပါး ။
"ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာ၊ (ရတနာ ၃ ပါးဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း)၊
သီလာ၊ စာဂါ၊(မိမိ၏ သီလ၊ ဒါနတို႕ကို ဆင္ျခင္ျခင္း)၊
ေဒ၀တာ(နတ္တို႕၏ဂုဏ္)၊ ဥပသမာ(နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ကို ေအာက့္ေမ့ျခင္း)၊
မရဏာ (ေသျခင္းကို ဆင္ျခင္ျခင္း)၊
ကာယဂတာ ( ၃၂ ေကာ႒ာသ)၊ အာနာပါနႆတိ (၀င္ေလ၊ ထြက္ေလ)
(၄) ျဗဟၼ၀ိဟာရ ၄ ပါး
" ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုတိတာ၊ ဥေပကၡာ၊"
(၅) အာရုပၸတရား ၄ ပါး။
(၆) အဟာေရ ပဋိကူလသညာ ၁ ပါး။
(၇) စတုဓါတုဝဝတၱာန ၁ ပါး
(ခႏၶာရွိ ဓါတ္ႀကီးေလးပါး)။
ကမၼဌာန္း ၄၀ မွာ အႏုႆတိ ၁၀ ပါးအနက္ "ကာယဂတာႆတိ" နဲ ့"အာနာပါနႆတိ"တို႕မွ လြဲ၍ က်န္အႏုႆတိ ၈ ပါး၊ အဟာေရ ပဋိကူလသညာ ႏွင့္ စတုဓါတုဝဝတၱာနကမၼဌာန္း တို႕သည္ ဥပစာရသမာဓိကိုသာေဆာင္ႏိုင္ေသာ ဥပစာရကမၼဌာန္းတို႕ ျဖစ္ပါသည္။ ကသိုင္း ၁၀ ပါး၊ အသုဘ ၁၀ ပါး၊ ကာယဂတာႆတိ၊ အာနာပါနႆတိ၊ ျဗဟၼ၀ိဟာရ ၄ ပါး၊ အာရုပၸ ၄ ပါး၊ ဤ ၃၀ ေသာ ကမၼဌာန္းတို႕သည္ အပၸနာသမာဓိကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အပၸနာကမၼဌာန္းဟုေခၚပါသည္။
ထို အပၸနာကမၼဌာန္းတို႕တြင္ ကသိုင္း ၁၀ ပါးႏွင့္ အာနာပါနႆတိသကမၼဌာန္းတို႕သည္ စ်ာန္ေလးပါး အစဥ္လိုက္ စတုတၳစ်ာန္အထိ ေဆာင္ႏိုင္သျဖင့္ စတုကၠဇၥ်ာနိကကမၼဌာန္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အသုဘ ၁၀ ပါးႏွင့္ ကယာဂတာႆတိတို႕သည္ ပထမစ်ာန္ကိုသာ ေဆာင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ပထမဇၥ်ာနိကကမၼဌာန္းဟု ေခၚပါသည္။ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ ကမၼဌာန္းတို႕သည္ တတိယစ်ာန္အတိ ေပါက္ေရာက္ႏိုင္ေသာ တတိယဇၥ်ာနိကကမၼဌာန္းျဖစ္ၿပီး ဥေပကၡာႏွင့္ အာရုပၸ ၄ ပါး ကမၼဌာန္းတို႕သည္ စတုတၳစ်ာန္ကိုသာ ေပါက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ စတုကၠဇၥ်ာနိကကမၼဌာန္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
"ဝိပႆနာ"ပိုင္းတြင္ သတိပဌာန္တရား ၄ ပါးကို ပြားမ်ား အားထုတ္သူသည္ "မ်က္ေမွာက္ဘဝ"မွာပင္ "အရဟတၱဖိုလ္" ထိေပါက္ႏိုင္သည္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္းဟု မဟာသတိပဌာနသုတ္တြင္ ေဟာၾကားထားခဲ့ပါသည္။
"ကာယႏုပႆနာသတိပဌာန္"သည္ ဝင္ေလထြက္ေလ၊ ၃၂ ေကာ႒ာသ စသည့္ရုပ္အေပါင္းကို ခိုင္ျမဲေသာ သတိျဖင့္ အဖန္ဖန္ရႈျခင္းျဖင့္ အသုဘအျခင္းအရာ ထင္လာၿပီး သုဘ ဝိပလႅာသ (တင့္တယ္သည္ဟု ေဖာက္ျပန္စြာျမင္ျခင္း)ကို ပယ္ရွားပါသည္။
" ေဝဒနာႏုပႆနာ"သည္ ဒုကၡေဝဒနာ၊ သုခေဝဒနာ၊ ဥေပကၡာေဝဒနာ တို႕ကို ခိုင္ျမဲေသာ သတိျဖင့္ အဖန္ဖန္ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္ ဒုကၡအျခင္းအရာထင္လာၿပီး ရုပ္နာမ္တို႕အေပၚ သုခဟုထင္မွတ္မွားျခင္း၊ သုခ ဝိပလႅာသ ကို ပယ္ရွားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
"စိတၱာႏုပႆနာသတိပဌာန္"သည္ ျဖစ္ေပၚလာသမွ်ေသာ ရာဂႏွင့္တကြေသာစိတ္ ရာဂကင္းေသာစိတ္စသျဖင့္ ခိုင္ၿမဲေသာ သတိ ျဖင့္ အဖန္ဖန္ရႈမွတ္ရာမွ စိတ္တို႕၏ မျမဲေသာ အနိစၥအျခင္းအရာ ထင္လာၿပီး ျမဲသည္ဟု ေဖာက္ျပန္စြာျမင္ေသာ နိစၥ ဝိပလႅာသကို ပယ္ရွားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
"ဓမၼာႏုပႆနာသည္ ကာယ၊ ေဝဒနာ၊ စိတၱတို႕မွၾကြင္းေသာ သညာ၊ သခၤါရစေသာ ဓမၼ၊ နီဝရဏတို႕ကို ခိုင္ျမဲေသာ သတိျဖင့္ အဖန္ဖန္ရႈမွတ္ရင္း ေလာကတြင္ အရာရာတို႕သည္ ပရမတၱဓမၼတို႕သာ ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလည္းေနျခင္း အတၱေကာင္ အသက္ေကာင္ လိပ္ျပာေကာင္တို႕ မရွိဟူေသာ အနတၱအျခင္းအရာကိုထင္လာၿပီး အတၱ ဝိပလႅာသကို ပယ္ရွားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဝိပႆနာတရား အားထုတ္မည့္သူသည္ ေရွးဦးစြာ "သီလမဂၢင္" ႏွင့္ ျပည့္စံုရန္လိုအပ္ပါသည္။ လူတို႕အတြက္မူကား "အာဇီဝ႒မက "သီလႏွင့္ ျပည့္စံုရပါမည္။ မိစၧာဇီဝ ႏွင့္ ကာယဒုစရိုက္ ၃ ပါး (သူ႕အသက္သတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းခိုးျခင္း၊ ကာမဂုဏ္၌ မွားယြင္းစြာျပဳမိျခင္း)၊ ဝစီဒုစရိုက္ ၄ ပါး (လိမ္လည္ေျပာဆိုျခင္း၊ ေခ်ာျပစ္ဂုံးတိုက္ေသာ စကား၊ ပိန္ဖ်င္းေသာစကား၊ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာစကား) စေသာ ၈ ပါးေသာ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္တို႕မွ ေရွာင္က်ဥ္ႏိုင္လွ်င္ လူတို႕အတြက္ ၈ ပါးသီလ လံုျခံဳပါသည္။ မဂၢင္ ၈ ပါးအနက္ "သမၼာဝါစာ၊ သမၼကမၼႏၲ၊ သမာအာဇီဝ"စေသာ မဂၢင္ ၃ ပါးျဖင့္ ျပည့္စံုပါၿပီ။
ထို သီလမဂၢင္ ၃ ပါး ျပည္စံုၿပီးေနာက္ "အာနာပါနႆတိ၊ ကာယဂတာႆတိ ကမၼဌာန္း"တို႕ျဖင့္ ပထမစ်ာန္ ေရာက္ေအာင္ အားမထုတ္ပဲ "ဥပစာရသမာဓိ" သို႕မဟုတ္ "ခဏိကသမာဓိ" ျဖင့္ ဝိပႆနာလမ္း ကိုလိုက္လွ်င္ "သုဒၶဝိပႆနာယာနိကလမ္း"ကို လိုက္သူဟု ေခၚဆိုပါသည္။
သို႕မဟုတ္ စ်ာန္၊ သမာပတ္မ်ားထူေထာင္ၿပီးမွ ဝိပႆနာလမ္းလိုက္လွ်င္ "သမာထဝိပႆနာယာနိကလမ္း" လိုက္သူဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။
ထိုလမ္းေၾကာင္း ၂ ေၾကာင္းအနက္ မည္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကိုလိုက္သည္ျဖစ္ေစ က်န္မဂၢင္ ၅ ပါးျဖစ္ေသာ "သမၼာဒိဌိ၊ သမၼာသကၤပၸ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာ၀ါယာမ၊ သမၼာသမာဓိ"တို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္အခါ မဂၢင္ ၈ ပါး ျပည့္စံုသြားၿပီး "နိေရာဓသစၥာ" ျဖစ္သည့္ အျမိဳက္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
သတိပဌာန္တရား ၄ ပါး ပြါးမ်ား အားထုတ္ရာတြင္ အၾကမ္းအားျဖင့္ "ရုပ္ကမၼဌာန္းႏွင့္ နာမ္ကမၼဌာန္း "၂ မ်ိဳး ခြဲျခားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ "ကာယယႏုပႆနာ" ကို ရုပ္ကမၼဌာန္းဟု ေခၚဆိုၿပီး "စိတၱာ၊ ေဝဒနာ၊ ဓမၼာႏုပႆနာ"တို႕ကို "နာမ္ကမၼဌာန္း"ဟု ေခၚဆိုသည္ဟု နားလည္ထားပါသည္။
ထိုကမၼဌာန္း ၂ မ်ိဳး ေရႊးခ်ယ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘဝသာသနာစာအုပ္တြင္ လယ္တီဆရာေတာ္၊ သထံုေဇတဝန္ဆရာေတာ္ႀကီး၊ မိုးညွင္းဆရာေတာႀကီး၊ ေရႊေတာင္ဆရာေတာ္၊ ျပည္နိဗၺိႏၵဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊ ေတာင္ပုလုဆရာေတာ္၊ ေဝဘူဆရာေတာ္တို႕သည္ "ရုပ္ကမၼဌာန္း"ကို အေပးမ်ားသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးက "စိတၱာႏုပႆနာ "နာမ္ကမၼဌာန္းကို အေပးမ်ားသည္ဟု ေဖာျပထားပါသည္။
"စိတၱာႏုပႆနာ"ကို မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး သေဘာက်ရျခင္းမွာ-
(၁) မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ အဘိဓမၼာ ပို႕ခ်ခဲ့လို႕ အဘိဓမၼာအားသန္လို႕ မျမင္ရေသာ စိတ္-ေစတသိတ္ သရုပ္ခြဲရာတြင္ အားသန္သည္၊ အေလ့အက်င့္မ်ားသည္က တစ္ေၾကာင္း။
(၂) စိတ္တို႕သည္ ရုပ္ထက္ အျဖစ္အပ်က္ျမန္သည္ "ဒိဌိ"ကြာလြယ္မည္။ "ဒိဌိ" ျပဳတ္ရင္ "ေသာတာပန္" ျဖစ္လြယ္သည္က တစ္ေၾကာင္း။
(၃) အရွင္သာရိပုတၱရာက "သူမ်ားစိတ္ အကဲခတ္ရတာထက္ ကိုယ္စိတ္ အကဲခတ္ရတာ" ပိုၿပီး "အမွန္" ေတြ႕ႏိုင္သည္။ စိတ္ကိုရႈၾကဟု မိန္႕သည္က တစ္ေၾကာင္းဟု ယူဆေၾကာင္း ၄င္းစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
သို႕ေသာ္လည္း မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း "ကိုယ္ နဲ႕ လိုက္ဖက္တဲ့ တရားနာပါ"လို႕ မိန္႕ပါသည္။ "ရုပ္ႀကိဳက္လား၊ စိတ္ႀကိဳက္လား၊ ေဝဒနာႀကိဳက္လား၊ ဓမၼသေဘာႀကိဳက္လား အဆင္ေျပတာရႈပါ"ဟု တိုက္တြန္းခဲ့ပါေသးသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဓမၼာစၾကၤာတရားေတာ္(၁) အရ သတိပဌာန္တရားေလးပါး မွ ကင္းလြတ္ၿပီး မဂ္ဖိုလ္ရျခင္းသည္ မရွိဟု ေဟာၾကားထားသည့္အတြက္ သတိပဌာန္တရား ၄ ပါးကို ပြားမ်ားျခင္းသည္သာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ေသာတာပန္ ျဖစ္ဖို႕မွသည္ ရဟႏၱာျဖစ္သည္အထိ "တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္းကို ၄ ႀကိမ္" ေလွ်ာက္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ကမၼဌာန္းေရႊးခ်ယ္ရာတြင္လည္း စရိုက္ ၆ မ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ မိမိစရိုက္ ႏွင့္ သင့္ေတာ္ဖို႕ အေရးႀကီးသည္ ဟု မွတ္သားဘူးပါသည္။ သတိပဌာန္ ၄ ပါးလံုးကို ရႈၾကည့္ပါ။ မိမိအားသန္ရာ ကမၼဌာန္းတစ္ခုခုကို ရႈရင္းျဖင့္ သတိထားမိလာပါလိမ့္မည္။ အားသန္ရာကို စြဲစြဲျမဲျမဲ အားထုတ္ဖို႕သာလိုပါသည္။ "ရုပ္ရယ္ ၊စိတ္ရယ္၊ ေဝဒနာ ရယ္၊ ဘယ္ဟာရႈရႈ ျဖစ္ပ်က္ဆံုး ျဖစ္ပ်က္မုန္း ပါက "အသခၤတ နိဗၺာန္"က ဆီးႀကိဳေနမည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။
သတိပဌာန္တရား ပါြးမ်ားသူသည္ ၇ ရက္မွ ၇ ႏွစ္အတြင္း "အရဟတၱဖိုလ္ျဖစ္ေစ၊ ဥပါဒါန္အၾကြင္းရွိလွ်င္ အနာဂါမိဖိုလ္ျဖစ္ေစ" ၂ ခုအနက္ တစ္ခုခုေသာ"ဖိုလ္"ကို ရမည္ဟု "မဟာသတိပ႒ာနသုတ္"တြင္ ေဟာၾကားထာေသာေၾကာင့္ "သူေတာ္ ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာ ႏွလံုး၊ က်င့္သံုး ဇြဲသန္ ျမတ္နိဗၺာန္သို႕"ဟူေသာ အဆံုးအမႏွင့္အညီ အားထုတ္သြားၾကပါရန္ ေစတနာေရွ႕ထား၍ အၾကံျပဳတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ခ်မ္းသာစစ္နဲ႕ ျပည့္စံုၾကပါေစ။
သာဓု၊သာဓု၊သာဓု
••••••••••••••••••••••••••••••••••
ကိုးကား-ေမတၱာစက္ဝန္း ႏွင့္ Ref: http://khitthitmyotaw.blogspot.com/2013/05/blog-post_15.html တို ့မွ ေကာက္ႏႈတ္ ဒါနျပဳပါသည္။
(ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး)
ဓမၼေရခ်မ္းစင္ FB မွ
သံေယာဇဥ္နဲ႔ သတိရျခင္း ဆိုတာ
အင္မတန္ ပူေလာင္ပါတယ္ ၊
ဒါဆိုရင္ သံေယာဇဥ္ကို ျဖတ္သင့္လား ?
မျဖတ္သင့္ဘူးလား ? ျဖတ္သင့္တယ္ ၊
ျဖတ္သင့္တယ္ ဆိုျပီး ကြာရွင္းျပတ္စဲရမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊
စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ႔ သံေယာဇဥ္ဓါတ္ေတြကို
ပါးသည္ထက္ ပါးသြားေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္၊
သံေယာဇဥ္ေနရာမွာ ေမတၱာ အစားထိုးရမယ္၊
သံေယာဇဥ္ေနရာမွာ သဒၶါ ၊ ဝီရိယ ၊သတိ ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္ေတြ အစားထိုးရမယ္ ။
ဒါဆိုရင္ တဏွာဓါတ္ေတြ ပါး ပါးမသြားဘူးလား ?
----------------------------------------------
"ႏြယ္တစ္မ်ွင္ ျမက္တစ္ပင္လို . . . သံေယာဇဥ္ကို အလြယ္ ျဖတ္နိုင္တဲ႔သူ ျဖစ္ရပါလိုသည္ ၊ တဲ႔ ။
ျမန္မာဂႏၶဝင္သီခ်င္းေတြထဲက ေရနံေခ်ာင္းသား ကိုတင္လႈိင္ ဆိုထားတဲ႔ " အမုန္းခြန္အား ေပးသနားပါ" ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းထဲ က " ႏြယ္တစ္မ်ွင္ ျမက္တစ္ပင္လို . . . သံေယာဇဥ္ကို အလြယ္တကူ ျဖတ္နိုင္တဲ႔သူ . . . ျဖစ္လိုပါသည္" ကို အႀကိဳက္ဆံုးပါပဲ ။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ တရားသေဘာေတြ အျပည့္ပါလို႔ေလ ။ အဲဒီသီခ်င္း ႀကိဳက္လို႔လဲ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္တာ ျဖစ္နိုင္တယ္ေနာ္ . . . .။
ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္လဲ ၊
ႏြယ္ပင္ေလးကို ဆြဲျဖတ္လိုက္သလို ၊ျမက္ပင္ေလးကို ဆြဲျဖတ္လိုက္သလို . . .သံေယာဇဥ္အမ်ွင္တန္းေတြကိုလည္း ရုတ္တရက္ အလြယ္တကူ ေထာက္ကနဲ ခ်ိဳးျဖတ္နိုင္သူ ျဖစ္ပါရေစ" တဲ႔ ။
ခု . . တရားနာပရိတ္သတ္မ်ားေရာ သံေယာဇဥ္ေတြ ျဖတ္ခ်င္တဲ႔စိတ္ ရွိရဲ႕လား၊
" ရွိပါတယ္ဘုရား"
"အံမယ္ . .ရွိတယ္တဲ႔ ၊ ေနပါဦး . သံေယာဇဥ္ကို
ႏြယ္တစ္မ်ွင္ ၊ ျမက္တစ္ပင္လို ျဖတ္ခ်င္တာလား ၊
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းလို ျဖတ္ခ်င္တာလား ၊
ခု . . .တရားနာပရိတ္သတ္မ်ားရဲ႕ သံေယာဇဥ္က
ႏြယ္တစ္မ်ွင္လား ၊ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းလား ၊
-သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းပါ ဘုရား ၊
သစ္ကိုင္းမွာ မန္က်ည္းကိုင္းလား ၊ တမာကိုင္းလား၊
-မန္က်ည္းကိုင္း ဆိုရင္ . .
"မန္က်ည္းတစ္ညို ၊ လူတစ္ကိုယ္တဲ႔ ၊
လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ပဲတုတ္တဲ႔ မန္က်ည္းကိုင္းေလး တစ္ကိုင္းကလည္း လူတစ္ကိုယ္ ရပ္တည္လို႔ မရဘူးလား ၊
ရတယ္ ၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မက်ိဳးဘူး ။
"တမာတစ္ကိုင္း လူ႔သခ််ႍိဳင္းတဲ႔ ။
တမာကိုင္းက ဆတ္တယ္ ၊ က််ိဳးလြယ္တယ္ေလ ၊
ဒါေၾကာင့္ တမာကိုင္းေပၚ လူတက္လိုက္ရင္ အလြယ္တကူ က်ိဳးျပီး လူေသသြားနိုင္တယ္ လို႔ ေျပာတာ ။
ေသရင္ သခ်ိၤဳင္း ေရာက္မွာမို႔ " တမာတစ္ကိုင္း လူ႔သခ်ၤ္ဳင္းတဲ႔။
သစ္ကိုင္းသံေယာဇဥ္သမားေတြမွာလည္း . .
မန္က်ည္းကိုင္းသံေယာဇဥ္နဲ႔ တမာကိုင္းသံေယာဇဥ္ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိျပန္တာေပါ့ ။
မန္က်ည္းကိုင္းသံေယာဇဥ္က က ျဖတ္ဖို႔ သိပ္ခက္တယ္ ။ အစြဲအလန္း အရမ္းႀကီးလို႔ ။
တမာကိုင္းသံေယာဇဥ္က ျဖတ္ဖို႔လြယ္တယ္ ။ အစြဲအလန္း မႀကီးလို႔ ။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္သံေယာဇဥ္ဟာ မန္က်ည္းကိုင္း ျဖစ္သင့္လား ။ တမာကိုင္း ျဖစ္သင့္လား ။
-တမာကိုင္း ျဖစ္သင့္ပါတယ္ဘုရား ၊
အဲဒီက်ေတာ့လည္း . .
"တမာေတာမွာ ေပ်ာ္တယ္ ဆိုတဲ႔ .. ေမာင္ေရ . . ေမာင္ေရ" ဆိုတာက လာဦးမွာ ။ မခက္ဘူးလား ။ ခက္တာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ . . . ဆိုလိုက္ပါ ။
-----------------------------------------------
"ေမတၱာနဲ႔သာ ေအးခ်မ္းစြာ စိတ္မွာ သတိရ"
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူ ၊ ကိုယ္သံေယာဇဥ္ ရွိတဲ႔သူကို သတိမရဖို႔ ျဖစ္မွ မျဖစ္နိုင္တာ ။
တစ္ဖက္သားကိုလည္း သတိမရနဲ႔လို႔ တားဆီးလို႔ မရဘူး ။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ေမ့ပစ္လိုက္လို႔ မရဘူး
အဲဒီေတာ့ သတိရတဲ႔အခါမွာ . . . .
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္စစ္လိုက္ ၊ တဏွာနဲ႔ သတိရေနတာလား ၊ ေမတၱာနဲ႔ သတိရေနတာလား ၊ တဏွာနဲ႔ သတိရေနရင္ ေမတၱာ ျဖစ္ေအာင္ ျမန္ျမန္ ေျပာင္းလိုက္ပါ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူကို သတိရတယ္။ေပ်ာ္ခဲ႔ပါးခဲ႔ ၾကည္နူးခဲ႔ တာေတြကို သတိရမေနဘဲနဲ႔ ၊ ေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႔ သတိရမေနဘဲနဲ႔ " က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်မ္းသာပါေစ" ေမတၱာေလးပြားျပီး သတိရေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားတယ္ ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔တာေလးေတြ ၊ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းခဲ႔တာေလးေတြကို ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ စာဂါႏုႆတိ ဘာဝနာေတာင္ ျဖစ္သြားေသးတယ္ ။
သတိရနည္းေလး ေျပာေပးတာေနာ္ ။
သတိမရနဲ႔လို႔ တားေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊
-တဏွာနဲ႔ သတိမရပါနဲ႔ ၊ ေမတၱာနဲ႔ သတိရပါ ၊
-ေဒါသနဲ႔ သတိမရပါနဲ႔ ၊ ကရုဏာနဲ႔ သတိရပါ ၊
-ဣႆ ာနဲ႔ သတိမရပါနဲ႔ ၊ မုဒိတာနဲ႔ သတိရပါ ၊
စသည္ျဖင့္ေပါ့ေနာ္ ၊ သတိရနည္း မွန္ကန္ဖို႔ ေျပာေပးေနတာပါ ။
ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ ၊ မုဒိတာ လို႔ေခၚတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္း တရားေလးေတြနဲ႔ သတိရေနမယ္ ဆိုရင္ စိတ္လည္း ေအးခ်မ္းပါတယ္ ။ ကုသိုလ္တရားေတြလည္း တိုးပြားပါတယ္။
ေပးခဲ႔ ၊ ကမ္းခဲ႔ ၊ လွဴခဲ႔ ၊ တန္းခဲ႔တာေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ ျပန္ျပီး မစဥ္းစားမိတတ္ဘူး ။
ကိုယ္ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးတဲ႔ ၊ ၾကည္ညိုေလးစားတဲ႔သူကို သတိရေနတယ္ ဆိုရင္ . . သတိရမႈနဲ႔အတူ တြဲၿပီး ကိုယ္ေပးလွဴခဲ႔ ၊ ကူညီခဲ႔တာေတြ ကို ျပန္ျပီးေတာ့ သတိရသင့္တယ္ ။
ဒါဆိုရင္ ကိုယ္ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေတြကလည္း အားေကာင္း သည္ထက္ အားေကာင္းလာမယ္ ။ ေမတၱာဓာတ္ေတြလည္း ပို ပိုလာမယ္ ။
သူ႔အေပၚမွာတြင္ မဟုတ္ဘူး ၊ တျခားေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေပၚမွာလည္း ေမတၱာဓာတ္ေတြ ထားနိုင္လာတယ္ ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူအေပၚ ေမတၱာထားခဲ႔တာေတြ ထပ္ကာထပ္ကာ သတိရဖန္ မ်ားလာရာကေန ေမတၱာဓာတ္ေတြ တိုးပြားျပီး ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္လာသမ်ွ တျခားလူေတြအားလံုး အေပၚမွာလည္း ေမတၱာထားနိုင္လာတယ္ . . .။
"ေမတၱာနဲ႔သာ ေအးခ်မ္းစြာ ၊ စိတ္မွာ သတိရ ။
ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး နီးနီးေလး ၊ ေငးမႈိင္မေနရ "။
" ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက- ေရႊပါရမီေတာရ"
(ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး နီးနီးေလး- စာ- ၅၉-၆၅ )
Credit- ဓမၼ ႏွစ္သက္သူ
မူလ-ဓမၼေရခ်မ္းစင္ FB
Wednesday, October 26, 2016
သကၤန္းေဟာင္း , သကၤန္းစုတ္ကို လက္ႏွီးစုတ္ႏွင့္ ၾကမ္းတိုက္အဝတ္ ျပဳလုပ္၍ ေဝယ်ာဝစၥ. ေဆာင္႐ြက္သူမ်ား သတိထား ဆင္ျခင္ဖြယ္
~~~~~~~*****~~~~~~~
ေက်ာင္းတိုက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႀကဳံေတြ႔ရေလ့႐ွိတဲ့ ျပႆနာကား
အျခားမဟုတ္ ေဝယ်ာဝစၥျပဳလုပ္သူမ်ားႏွင့္ ဥပုသ္သည္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေဝယ်ာဝစၥ ျပဳလုပ္ၾကရာဝယ္ အလြယ္တကူေတြ႔ရသည့္ ရဟန္း,သာမေဏတို႔၏ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္သကၤန္းကို လက္ႏွီးစုတ္ျပဳလုပ္ျခင္း, ၾကမ္းတိုက္အဝတ္ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေပ၏။
ဘုရား႐ွင္ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သကၤန္း သပိတ္စတဲ့ ပရိကၡရာ ေတြဟာ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔ရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ ပရိေဘာဂေစတီ ထိုက္ပါတယ္။ ေစတီဆိုတာ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ပူေဇာ္ျခင္းကို ခံထိုက္ပါတယ္။ ပူေဇာ္သူကို လူနတ္နိဗၺာန္ သုံးတန္ေသာခ်မ္းသာကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေစတီထိုက္ေသာ အရာဝတၳဳကို မ႐ိုမေသ, မေလးမစား မျပဳသင့္ပါဘူး။ မေလးမစား ျပဳမူတာကို မဆိုထားႏွင့္ ဓာတုေစတီျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ေတာ္ကို အျပစ္ဆိုမိ႐ုံႏွင့္ အပါယ္လားေၾကာင္း ေပတဝတၳဳမွာ အတိအလင္း ဆိုထားတာ ႐ွိပါတယ္။
ဘုရာ႐ွင္ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ မွန္သမ်ွဟာ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္သလို၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ မွန္သမ်ွဟာလည္း လူသားမ်ားအတြက္ ေစတီထိုက္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္တို႔ရဲ႕. သကၤန္းစုတ္ရယ္လို႔ မ႐ိုမေသ, မေလးမစား မျပဳသင့္ဘူး။ သကၤန္းေဟာင္း,သကၤန္းစုတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း သကၤန္းကို ႐ိုေသလ်ွင္ သံဃာကို႐ိုေသရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းကို ႐ိုေသရမယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို ေထရဂါထာအပါဒါန္ ေဂါသာလမေထရ္ဝတၳဳမွာ ေဟာထားတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၉၁ )ကမၻာထက္က ဥဒဂၤဏဆိုတဲ့ ေတာင္ယံမွာ ႐ွင္ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါး သီတင္းသုံးေနေတာ္မူပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ႐ွင္ပေစၥကဗုဒၶါရဲ႕. သကၤန္းေတာ္ဟာ ဝတ္လို႔မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့အတြက္ သကၤန္းကို အမွတ္မထားပဲ သြားသည့္သူမ်ားႏွင့္ လူမိုက္မ်ား မနင္းမိေအာင္ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕. အကိုင္းေပၚ တင္ထားပါတယ္။
အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ဦးဟာ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ ေတာထဲသို႔လာစဥ္ သစ္ကိုင္းတစ္ခုေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သကၤန္းစုတ္ႀကီးကို ျမင္တဲ့အခါ ဤသကၤန္းဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဝတ္ဆင္ၿပီး ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ားကို ကင္းစင္ေအာင္ ေဆးေလ်ွာ္ေတာ္မူၾကတယ္။ သကၤန္းဆိုတာ ရဟန္းတို႔ရဲ႕. ေအာင္လံ ျဖစ္သလို အရဟတၱဖိုလ္ရဲ႕. တံခြန္လည္းျဖစ္တယ္။ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ဦးခိုက္ပူေဇာ္ထိုက္တဲ့ အဝတ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသကၤန္းကို ငါဘာျဖင့္ ပူေဇာ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ ဟိုဟိုသည္သည္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ နီနီရဲရဲ ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းဆြဲလြဲလို႔ အမည္ရတဲ့ပန္းေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာ ပန္းသုံးခိုင္ဆြတ္ခူးၿပီး သကၤန္းေပၚကို တင္လွဴပူေဇာ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ႐ိုေသစြာ ႐ွိခိုးဦးခ်ခဲ့တယ္။
ဒီေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေတာ့ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ နတ္သား ျဖစ္ရတယ္။ နတ္ဘဝက စုေတေတာ့ (၉၁ )ကမၻာပတ္လုံး အပါယ္ေလးပါးကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမ်ွ မလားခဲ့ရဘူး။
စြန္႔ပစ္ထားတဲ့သကၤန္းကို ပူေဇာ္တဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အပါယ္ေဘးက ကင္းေဝးၿပီး အခု ေဂါတမဘုရားလက္ထက္မွာ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ အမ်ိဳးမွာ ေဂါသာလလို႔ အမည္ရၿပီးတစ္ကုေဋတန္ နားေဋာင္းကို ဝတ္ဆင္ႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေသာဏေကာဋိကဏၰ သူေ႒းသားႏွင့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတယ္။
အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေသာဏသူေဌးသား သကၤန္းဝတ္ေတာ့ သူလဲ အားက်ၿပီး သကၤန္းဝတ္ခဲ့တယ္။
ရဟန္းျပဳၿပီး အျခားကို မသြားပဲ မယ္ေတာ္ႀကီး၏ဆြမ္းကို အမွီျပဳၿပီး ရဟန္းတရား အားထုတ္လိုက္တာ ရဟႏၲာျဖစ္ေတာ္မူတယ္။
ဒီဝတၳဳကိုေထာက္၍ သကၤန္းဆိုတာ စုတ္ျပတ္ေနေသာ္လည္း လူသားမ်ားအတြက္ ပရိေဘာဂေစတီ ထိုက္ေနေသးတယ္။ မထင္မဲ့ျမင္ မျပဳေကာင္းဘူး။ မ႐ိုမေသ. မလုပ္ေကာင္းဘူး။ မ႐ိုမေသ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါလ်ွင္ အျပစ္ျဖစ္တတ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းအေဟာင္း,သကၤန္းအစုတ္မ်ားကို လူသားမ်ားအေနျဖင့္ လက္သုတ္ပုဝါ, လက္ႏွီးသုတ္, ၾကမ္းတိုက္အဝတ္ မျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း ေစတနာျဖင့္ တင္ျပအပ္ပါတယ္။
( ေက်ာင္းမွာ ေဝယ်ာဝစၥ ျပဳလုပ္သူမ်ား, ဥပုသ္သည္မ်ား အျဖစ္မ်ားတတ္ ပါသည္။ ကုသိုလ္ရဖို႔ထက္ အကုသိုလ္ရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆင္ျခင္ၾက ေစလိုပါသည္။ )
Credit to original writer.
မူလ-ဓမၼေရခ်မ္းစင္ FB
~~~~~~~*****~~~~~~~
ေက်ာင္းတိုက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႀကဳံေတြ႔ရေလ့႐ွိတဲ့ ျပႆနာကား
အျခားမဟုတ္ ေဝယ်ာဝစၥျပဳလုပ္သူမ်ားႏွင့္ ဥပုသ္သည္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေဝယ်ာဝစၥ ျပဳလုပ္ၾကရာဝယ္ အလြယ္တကူေတြ႔ရသည့္ ရဟန္း,သာမေဏတို႔၏ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္သကၤန္းကို လက္ႏွီးစုတ္ျပဳလုပ္ျခင္း, ၾကမ္းတိုက္အဝတ္ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေပ၏။
ဘုရား႐ွင္ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သကၤန္း သပိတ္စတဲ့ ပရိကၡရာ ေတြဟာ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔ရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ ပရိေဘာဂေစတီ ထိုက္ပါတယ္။ ေစတီဆိုတာ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ပူေဇာ္ျခင္းကို ခံထိုက္ပါတယ္။ ပူေဇာ္သူကို လူနတ္နိဗၺာန္ သုံးတန္ေသာခ်မ္းသာကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေစတီထိုက္ေသာ အရာဝတၳဳကို မ႐ိုမေသ, မေလးမစား မျပဳသင့္ပါဘူး။ မေလးမစား ျပဳမူတာကို မဆိုထားႏွင့္ ဓာတုေစတီျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ေတာ္ကို အျပစ္ဆိုမိ႐ုံႏွင့္ အပါယ္လားေၾကာင္း ေပတဝတၳဳမွာ အတိအလင္း ဆိုထားတာ ႐ွိပါတယ္။
ဘုရာ႐ွင္ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ မွန္သမ်ွဟာ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္သလို၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ရဲ႕. အသုံးအေဆာင္ မွန္သမ်ွဟာလည္း လူသားမ်ားအတြက္ ေစတီထိုက္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္တို႔ရဲ႕. သကၤန္းစုတ္ရယ္လို႔ မ႐ိုမေသ, မေလးမစား မျပဳသင့္ဘူး။ သကၤန္းေဟာင္း,သကၤန္းစုတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း သကၤန္းကို ႐ိုေသလ်ွင္ သံဃာကို႐ိုေသရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းကို ႐ိုေသရမယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို ေထရဂါထာအပါဒါန္ ေဂါသာလမေထရ္ဝတၳဳမွာ ေဟာထားတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၉၁ )ကမၻာထက္က ဥဒဂၤဏဆိုတဲ့ ေတာင္ယံမွာ ႐ွင္ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါး သီတင္းသုံးေနေတာ္မူပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ႐ွင္ပေစၥကဗုဒၶါရဲ႕. သကၤန္းေတာ္ဟာ ဝတ္လို႔မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့အတြက္ သကၤန္းကို အမွတ္မထားပဲ သြားသည့္သူမ်ားႏွင့္ လူမိုက္မ်ား မနင္းမိေအာင္ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕. အကိုင္းေပၚ တင္ထားပါတယ္။
အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ဦးဟာ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ ေတာထဲသို႔လာစဥ္ သစ္ကိုင္းတစ္ခုေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သကၤန္းစုတ္ႀကီးကို ျမင္တဲ့အခါ ဤသကၤန္းဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဝတ္ဆင္ၿပီး ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ားကို ကင္းစင္ေအာင္ ေဆးေလ်ွာ္ေတာ္မူၾကတယ္။ သကၤန္းဆိုတာ ရဟန္းတို႔ရဲ႕. ေအာင္လံ ျဖစ္သလို အရဟတၱဖိုလ္ရဲ႕. တံခြန္လည္းျဖစ္တယ္။ လူ,နတ္,ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ဦးခိုက္ပူေဇာ္ထိုက္တဲ့ အဝတ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသကၤန္းကို ငါဘာျဖင့္ ပူေဇာ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ ဟိုဟိုသည္သည္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ နီနီရဲရဲ ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းဆြဲလြဲလို႔ အမည္ရတဲ့ပန္းေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာ ပန္းသုံးခိုင္ဆြတ္ခူးၿပီး သကၤန္းေပၚကို တင္လွဴပူေဇာ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ႐ိုေသစြာ ႐ွိခိုးဦးခ်ခဲ့တယ္။
ဒီေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေတာ့ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ နတ္သား ျဖစ္ရတယ္။ နတ္ဘဝက စုေတေတာ့ (၉၁ )ကမၻာပတ္လုံး အပါယ္ေလးပါးကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမ်ွ မလားခဲ့ရဘူး။
စြန္႔ပစ္ထားတဲ့သကၤန္းကို ပူေဇာ္တဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အပါယ္ေဘးက ကင္းေဝးၿပီး အခု ေဂါတမဘုရားလက္ထက္မွာ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ အမ်ိဳးမွာ ေဂါသာလလို႔ အမည္ရၿပီးတစ္ကုေဋတန္ နားေဋာင္းကို ဝတ္ဆင္ႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေသာဏေကာဋိကဏၰ သူေ႒းသားႏွင့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတယ္။
အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေသာဏသူေဌးသား သကၤန္းဝတ္ေတာ့ သူလဲ အားက်ၿပီး သကၤန္းဝတ္ခဲ့တယ္။
ရဟန္းျပဳၿပီး အျခားကို မသြားပဲ မယ္ေတာ္ႀကီး၏ဆြမ္းကို အမွီျပဳၿပီး ရဟန္းတရား အားထုတ္လိုက္တာ ရဟႏၲာျဖစ္ေတာ္မူတယ္။
ဒီဝတၳဳကိုေထာက္၍ သကၤန္းဆိုတာ စုတ္ျပတ္ေနေသာ္လည္း လူသားမ်ားအတြက္ ပရိေဘာဂေစတီ ထိုက္ေနေသးတယ္။ မထင္မဲ့ျမင္ မျပဳေကာင္းဘူး။ မ႐ိုမေသ. မလုပ္ေကာင္းဘူး။ မ႐ိုမေသ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါလ်ွင္ အျပစ္ျဖစ္တတ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းအေဟာင္း,သကၤန္းအစုတ္မ်ားကို လူသားမ်ားအေနျဖင့္ လက္သုတ္ပုဝါ, လက္ႏွီးသုတ္, ၾကမ္းတိုက္အဝတ္ မျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း ေစတနာျဖင့္ တင္ျပအပ္ပါတယ္။
( ေက်ာင္းမွာ ေဝယ်ာဝစၥ ျပဳလုပ္သူမ်ား, ဥပုသ္သည္မ်ား အျဖစ္မ်ားတတ္ ပါသည္။ ကုသိုလ္ရဖို႔ထက္ အကုသိုလ္ရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆင္ျခင္ၾက ေစလိုပါသည္။ )
Credit to original writer.
မူလ-ဓမၼေရခ်မ္းစင္ FB
Tuesday, October 25, 2016
လူေတြက အဘိဓမၼာဆိုတာနဲ႔ လန္႔သြားတယ္ဆိုတာ ဘုန္းႀကီး ၀ါရွင္တန္မွာ အဘိဓမၼာသင္တန္း ပို႔ခ်တုန္းက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးကိုေလွ်ာက္တယ္။
"အဘိဓမၼာသင္တန္းဆိုတာ အင္မတန္ ခက္ခဲတယ္။ တပည့္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး သင္တန္းလာမတက္တာပါဘုရား" လို႔ ဒီလိုေလွ်ာက္ထားဖူးတယ္။ အမွန္ကေတာ့ အဘိဓမၼာဆိုတာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိဖို႔ သင္ၾကားတဲ့က်မ္းလို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔က ယူဆပါတယ္။ လူေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ သိပ္ၿပီးေတာ့မသိၾကဘူး။ သိတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္ဆိုေပမဲ့ တကယ္တမ္း ကိုယ္ဘ၀ကလာသလဲ၊ ဘယ္လိုေမြးဖြားလာသလဲ၊ ကိုယ္ရွင္သန္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုေနသလဲ၊ ေသေတာ့ ဘယ္လိုေသသလဲဆိုတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕သိသင့္သိထိုက္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို မသိၾကတာပါ။
ကိုယ္က ဘယ္ၿမိဳ႕ဘယ္ရြာမွာေမြးတယ္၊ ၊ဘယ္သူ႔သား၊ နာမည္ကဘယ္လိုေခၚတယ္၊ ဒီလိုအေပၚယံေလးေတြေလာက္သာ သိေနၾကတာပါ။ အဘိဓမၼာဆိုတာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္အေသးစိတ္သိေအာင္ေဖၚျပတဲ့တရားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လက္ေတြ႔ဘ၀မွာဆိုလို႔ရိွရင္ အဘိဓမၼာကိုသင္ထားတဲ့၊ အဘိဓမၼာကိုေလ့လာထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကိုယ္ေန ေနတာဟာ ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ေနတာလား၊ အကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ေနတာလားဆိုတာကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းသိပါတယ္။ သိေတာ့ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရိွပါတယ္။ စိတ္ကိုျဖဴစင္ေအာင္ထားတတ္လာတယ္၊ ငါျဖစ္ေနတာ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ေနတာလား၊ အကုသိုလ္ေတြျဖစ္ေနတာလား ကိုယ့္ဟာကိုယ္ရွင္းရွင္းေလးသိတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္လိုစသလဲဆိုတာလဲသိတယ္။ ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမလဲဆိုတာလဲသိတယ္ဆိုေတာ့ အဘိဓမၼာဆိုတာ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာျဖစ္လို႔ အဘိဓမၼာသင္ၾကားရတာဟာ သိပ္ၿပီးတန္ဖိုးႀကီးလွပါတယ္။
(ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိ၀ံသ)
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
❆ အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္ တရားစာအုပ္မ်ား ❆
အဘိဓမၼာကို အခ်ိန္ေပးၿပီးေလ့လာၾကည့္လိုက္ပါ၊
လူ႔ဘ၀ရဲ႕တန္ဖိုးကိုနားလည္သြားျပီး
ကိုယ့္အေၾကာင္းလည္းကိုယ္သိလာလိမ့္မယ္၊
တရားေတာ္ေတြကိုလည္း ဘယ္ဆရာေတာ္ေဟာတာျဖစ္ျဖစ္နားလည္သြားမယ္၊
တရားေတာ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္နားလည္ရင္ တရားနာရတာအရသာပို႐ွိတယ္။
အဘိဓမၼာအႏွွစ္ခ်ဳပ္
**************
တိုတိုႏွင့္ လိုရွင္း ""အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္""စာအုပ္မ်ားကို ဖိုင္ဆိုဒ္ခ်ဳံ႕၍ တင္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ အႀကီးဆုံးဖိုင္ဆိုဒ္မွာ 5.3 Mb သာရွိပါသည္။ ေအာက္ Link မွာ Download ႏိုင္/ Share ႏိုင္ပါသည္။
(၁) အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္(ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ)
https://app.box.com/s/q8einf0x7q3xlv045iv9r9noiwtewzrc
(၂) အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္ သရုပ္အဓိပၸါယ္(ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ)
https://app.box.com/s/wu4uwhuz4yb9m8vddwhcahvj2fpa4p54
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ တရားစာအုပ္မ်ား
==========================
(၁) အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ- ပထမတြဲ
Download Link- http://pc.cd/aeHctalK
(၂) အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ- ဒုတိယတြဲ
Download Link- http://pc.cd/wDHctalK
(၃) ပ႒ာန္းျမတ္ေဒသနာ
Download Link- http://pc.cd/3nHctalK
(၄) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို ေလ့လာျခင္း
Download Link- http://pc.cd/inHctalK
(၅) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ ၀ိပႆနာ
Download Link- http://pc.cd/snHctalK
(၆) ၁၂-ႏွစ္ၾကာ အေျဖရွာခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းမ်ား
Download Link- http://pc.cd/qeHctalK
(၇) အထင္မွား အျမင္မွား
Download Link- http://pc.cd/7nHctalK
(၈) အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား စိတ္ေကာင္းထား
Download Link- http://pc.cd/GDHctalK
(၉) အနတၱလကၡဏာသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
Download Link- http://pc.cd/79HctalK
(၁၀) အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ
Download Link- http://pc.cd/q1HctalK
(၃) အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္(ဗဟန္း-ေညာင္တုန္း-အရွင္ေတဇနိယ)
https://app.box.com/s/7k9fwsy0kr96j7ibjo58840v0rpk9rd2
(၄) အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္(ေဒါက္တာ-မင္းတင္မြန္)
https://app.box.com/s/vtdywp6yco1uzvaj7m69paeo5zm9bzlx
အေျခခံ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ
============
ေလာကႀကီးက အလိမ္အေကာက္ေတြမ်ားေတာ့ အသိဉာဏ္ နည္းတဲ့ သူေတြဟာ မမွန္ရာကို အမွန္ထင္ၿပီး ေက်နပ္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္ပါ။ ေလ့လာပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ေလ့လာလုိ႔ အသိဉာဏ္ ရင့္က်က္လာရင္ သူတစ္ပါးရဲ့ လွည့္ကြက္ထဲက လြတ္သြားေတာ့တာေပါ့။ အေျခခံေလာက္ သိထားရင္ေတာင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဖတ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိရင္ ေအာက္လင့္မွာ ေဒါင္းပါ။ ဖိုင္ဆိုဒ္ေတာ့ 12 MB ရိွပါတယ္။
(၁) အေျခခံ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ (ပထမတြဲ)
Download Link- http://pc.cd/Q0rrtalK
(၂) အေျခခံ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ (ဒုတိယတြဲ)
Download Link- http://pc.cd/zVrrtalK
(၃) အေျခခံ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ (တတိယတြဲ)
Download Link- http://pc.cd/zXrrtalK
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ၏ အဘိဓမၼာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ တရားေတာ္။ေဒါင္းရန္ https://my.pcloud.com/publink/show?code=aof (Application) ပါ၊
အသံဖိုင္ႏွင႔္တရားစာတြဲထားလို႔ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။
44.6. MB
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရဝါဒ သာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ
ဘဒၵ ႏၱနႏၵမာလာဘိဝံသ မဟာေထရ္ျမတ္ႀကီး၏ စိန္ရတု ဝိဇာတဂုဏပူဇာ ေမြးေန ့မဂၤလာအထိမ္းအမွတ္အေနျဖင့္
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးဧ။္ ၂၀၁၃ ခုုႏွစ္ အတြင္း ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ ဓမၼသဟာယ သာသနစင္တာတြင္ သင္ႀကားပိုု ့ခ် ထားရိွခဲ့ ေသာ အဘိဓမၼာ အႏွစ္ခ်ဳပ္၊ မဟာသတိပဌာနသုုတၱံ၊ ဒိဠိဝိသုဒၢၶိ၊ကခၤါဝိတရဏဝိသုဒၶိ၊ မဂၢါမဂၢဥာဏဒသနဝိသုုဒိၶ သင္တန္း ပိုု ့ခ်ခ်က္ တရားေတာ္ မ်ားကိုု စုုေပါင္း၍ တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္အေပါင္း လြယ္ကူစြာနာယူ မွတ္သား လိုုက္နာနိုုင္ ရန္ "IDE2013" အမည္ျဖင့္ Mobile Application တစ္ခုု အား Apple IOS နွင့္ Android Version ႏွစ္ခုလံုးအေနျဖင့္ျပဳလုုပ္ထားရိွျပီးျဖစ္ပါသည္။
Apple IOS မ်ားတြင္ AppStore ၌ IDE2013 ရိုက္ႏွိပ္ရွာေဖြ၍ လည္းေကာင္း၊
Google Play Store မ်ားတြင္ လည္း
Android Mobile/Tablet Devices မ်ားသိုု ့ ေအာက္ေဖၚျပပါ
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.ytp.abidhamma&hl=en
စတင္ Download ရယူနိုုင္ျပီ ျဖစ္ပါ ေၾကာင္း
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
"""အဘိဓမၼာသင္ယူရျခင္း အက်ိဳးေက်းဇူး"""
အဲဒီ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာကို သင္ယူျခင္းျဖင့္ ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရႏိုင္သလဲ၊ အဘိဓမၼာကို သင္ယူျခင္းဟာ အဘိဓမၼာက သဘာ၀တရားေတြကို အေသးစိတ္ ခြဲျခားေလ့လာတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ကို ျဖစ္ပြားေစတယ္။ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးထက္ျမက္ေစတယ္၊ အဲဒီ့ ထက္ျမက္တဲ့ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးေတြကို အမႇီျပဳၿပီး ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ပဋိသမၻိဒါဥာဏ္လို့ဆိုတဲ့ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာႏိုင္တဲ့ analytical knowledge ကို ရႏိုင္တယ္လို့ ဒီလို ဆိုလိုတယ္။ ဒါ အဘိဓမၼာ သင္ယူျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ေျပာတာေနာ္။
အဘိဓမၼာကို ေလ့လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အေသးစိတ္ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္တယ္၊ ဘာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ analyze လုပ္တတ္တယ္လို့ ဆိုလိုတာ၊ ပဋိသမၻိဒါဥာဏ္ဆိုတာ အရာရာကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီးေတာ့ ျမင္တယ္၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီးေတာ့ ျမင္တဲ့အခါ ဘာအက်ိဳးထူးတုန္းဆိုလို့ရိႇရင္ 'ဃန'ဆိုတဲ့ အထင္နဲ့ အမႇတ္မႇားၿပီးေတာ့ ေနတဲ့ ေတြေ၀မႈေတြကို ဖယ္ရႇားပစ္ႏိုင္တယ္။
(ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိ၀ံသ )
Credit : သင္ယူေလ့လာ အဘိဓမၼာ ။
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
"အဘိဓမၼာ ေန႔ျမတ္အခါ"-
အေၾကာင္း တရားေဒသနာေတာ္"- MP3
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Download လုပ္၍ နာယူႏုိင္ရန္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္
"အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ"
ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ
"အဘိဓမၼာ ေန႔ျမတ္အခါ"-အေၾကာင္း
တရားေဒသနာေတာ္- MP 3 ကုိ
ဓမၼဒါနျပဳလုိက္ပါသည္။
Download ႏွင့္ Online မွ တုိက္ရုိက္နာယူႏုိင္မည့္ Links :
File size : 9.13 MB
https://www.mediafire.com/?cp7d8cprtsuozip
Dhamma Dãna Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
အ႐ွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ ပထမတြဲ ဒုတိယတြဲ
စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္{pdf file}နဲ႔ အသံတရားေတာ္{mp3}အပုဒ္(၂၀)ပါ/ေဒါင္းေလာ့ယူလိုသူမ်ားအတြက္ပါ/စာအုပ္နဲ႔ mp3 ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ေရြးၿပီးယူႏိုင္ပါတယ္/စာအုပ္ယူရင္ ႏွစ္အုပ္ပါ
ေအာက္မွာ ေဒါင္းေလာ့လင့္ေတြပါ
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
#Ebook_credit_dhamma_download
................................&.......................................
#mp3_copy_thitsarparami_dhamma_society
📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓
အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ စာအုပ္{pdf-file}ႏွစ္အုပ္
==================================
အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ{ပထမတြဲ}စာအုပ္{pdf}
file size - {17.4mb}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
https://my.pcloud.com/publink/show?code=XZeLqhZGRbGmYYqsTSnp91EE92TPjKfkQ4y
အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ{ဒုတိယတြဲ}စာအုပ္{pdf}
file size - {18.0mb}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
https://my.pcloud.com/publink/show?code=XZdLqhZtQMfwdRJAsHfkrnVp3DmG74Otw6y
ဒါကဖုန္းထဲမွာ စာအုပ္ဖတ္ဖို႔ ေဆာ့ဝဲမ႐ွိမွ ယူပါ
E Book Reader.Apk
file size - {4.0mb}
https://my.pcloud.com/publink/show?code=XZzTAbZ6czK8ncCtnV63NeIvAYOlbQ3zy1k
📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓📓
==================================
==================================
==================================
💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿💿
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရားအသံဖိုင္{mp3}
အပိုင္း{၁} မွ အပိုင္း{၂၀} ထိ
==================================
အဘိဓမၼာ အနွစ္ခ်ုပ္သင္တန္းတရား{၁}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/001.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၂}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/002.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၃}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/003.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၄}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/004.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၅}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/005.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၆}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/006.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၇}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/007.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၈}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/008.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၉}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/009.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၁၀}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/1-10.001%20Abhidhamma/010.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၁၁}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/2-10.001%20Abhidhamma/24.8.2013%20am.mp3
အဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္သင္တန္းတရား{၁၂}
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
http://thitsarparamisociety.com/wp-content/uploads/mp3/DrNandamalabhivamsa/2013%20%28new%29%20Dhamma%20Lectures/2-10.001%20Abhidhamma/24.8.2013%20pm.mp3
မူလ ဓမၼေရခ်မ္းစင္ fb
"ေကာသလမင္းႀကီးသည္ ထူးဆန္းေသာ အိပ္မက္
ႀကီး(၁၆)မ်ိဳးတို႔ကိုျမင္မက္ျခင္းေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔
သျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔သြား၍ ေလ်ွာက္ထား
သည့္အခါဝယ္ ငါဘုရားသာသနာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္လ်ွင္
ဤကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကကုန္အံ့ဟု ေဟာေတာ္မူခန္း"
ႀကီး(၁၆)မ်ိဳးတို႔ကိုျမင္မက္ျခင္းေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔
သျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔သြား၍ ေလ်ွာက္ထား
သည့္အခါဝယ္ ငါဘုရားသာသနာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္လ်ွင္
ဤကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကကုန္အံ့ဟု ေဟာေတာ္မူခန္း"
(၁)အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလားဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌
ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါတရားမေစာင့္ေသာမင္းတို႔လက္ထက္၌
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္
ရြာအံသကဲ့သို႔ထစ္ႀကိဳးလ်က္မရြာပဲသာလွ်င္ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္လတၱံ႔။ထိုအခါ
ေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍လူတို႔၌ အစာေရစာရွားပါးငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။
*(၂) ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာအပင္တို႔သည္
ပြင့္ၾကသီးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ား မိန္းမတို႔သည္
ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊
သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။
*(၃) ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို စို႔သည္ဟုျမင္မက္ပါသည္*
ေနာင္အခါျကီးေသာသူတို႔အားအ႐ိုအေသျပဳျခင္းေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ
စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္မိမိတို႔၏ သားသမီး သားမက္ ေခၽြးမ
စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။
*(၄) လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ
ကေစကုန္၏။ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍ လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ
မတတ္ႏိုင္သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာမင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာ
သူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီးစေသာရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ဝါ၊ ပညာ
ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္
မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး
စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔။ လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ
ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု
လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။သို႔ျဖစ္၍တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္
မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါဆုတ္ယုတ္ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔။
*(၅)ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာျမင္းသည္ေကၽြးလာေသာ
မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို
ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာမင္းတို႔လက္ထက္၌တရား
မေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္
ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို
မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။
*(၆) အဖိုးတသိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကိုေျမေခြးဖိုအား
က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။
ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌က်င္ငယ္စြန္႔သည္
ဟုျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာမင္းတို႔လက္ထက္၌
အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အခ်ီးအေျမႇာက္
မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာသူတို႔အစိုးတရ
ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ
အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္
ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို
အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍ အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။
*(၇)တေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္အင္းပ်ဥ္၌ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ ထား၏။
ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာဆာေလာင္ေသာ
ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ား မသိစဥ္လွ်င္
ထိုလြန္ကို စား၏ ဟု ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ ေလာ္လည္ျခင္း
ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ားသည္ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာရွာေဖြ
စုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ
ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္စား ကစားျခင္းတို႔၌
လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သေဘာက္ လင္ငယ္ထားျခင္း တို႔၌
လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔။ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔
အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔တိတ္တဆိတ္ျဖဳန္းတီးခိုးစားၾကလတၱံ႔။
*(၈)ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ျခံရံအပ္ေသာ
ေရျပည့္အိုးႀကီး တလံုးကို ျမင္ရ၏။
လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွေရကိုယူလာၾက၍
ထိုေရျပည့္အိုးႀကီး
အတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။
ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍
က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ
ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာ
အျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္းမထည့္ပဲ ေနသည္ကို
ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊
ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ထိုအခါ မင္းအစိုးရတို႔သည္
ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ကိုသာလုပ္ကိုင္ေစအံ။ေဆာင္ရြက္ေစအံ့။
ထမ္းရြက္ေစအံ။ သို႔ျဖစ္ရကားမင္းတို႔၌သာျပည့္စံုအက်ဳိးခံစားၾကရ၍
ဆင္းရဲသားတို႔မွာေရမရိွေသာအိုးတို႔ပမာ တစံုတရာမရိွ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။
*(၉) နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ ေရေသာက္ၾက၏။
ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာ သတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌
ေရသည္ ၾကည္လင္၏ဟု ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္
မတရားအုပ္စိုးျခင္း၊ တံစိုးစားျခင္း၊
ေလာ္လည္ျခင္း၊သနားညႇာတာဂ႐ုဏာမဲ့ျခင္း၊ၾကမ္းၾကဳတ္
ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္
လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာ
အခ်င္းအရာျဖင့္ အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔
ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါ လူတို႔မွာတစ္စံုတစ္ရာ
မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္
ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔
သြားေရာက္ေနၾကရသည္
ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္
ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌
တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။
*(၁၀) တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္း
ခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊
အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။ ဤသို႔ ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌
မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါ
အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။
အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ ပ်က္အံ။
အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ဤသို႔လွ်င္ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ
ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။
*(၁၁) အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို
ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစားသည္ကို
ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍လာဘ္လာဘကိုမက္ေမာ
ကုန္ေသာရဟန္းအလဇၨီလူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ေဆး၊
ေက်ာင္း၊ သကၤန္း ဥစၥာပစၥည္း
စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊ အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌
ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္ အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္
မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊ တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား
ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍ တသိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္
ေရာင္းစား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
*(၁၂)ဘူးေတာင္းတို႔သည္ေရ၌ နစ္သည္ဟု
ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာ ရာထူး
စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ
ႀကီးမား ထင္ေပၚ အရာရာတြင္
တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း
နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။
*(၁၃)ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚသည္ဟု
ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌
ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာ သူတို႔၏
စကားသည္မည္သည့္အရာ၌မဆိုေလးေသာေက်ာက္ဖ်ာေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔ နစ္တည္
ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။
*(၁၄) ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကိုစားၿမိဳသည္ဟုျမင္မက္ပါသည္*
ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔ လိုက္လ်က္
ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾက
ကုန္ လတၱံ႔။ အလုပ္အကိုင္မႈ၊
ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာအရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္
လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကား ဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို
စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
*(၁၅) မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္ တူေသာ
ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီး စေသာ
အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌
မရဲရင့္ဘဲျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ထိုအခါ တုိင္းျပည္
ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကိုစိုး၍တူေသာဇာတ္ရိွေသာသူေကာင္းသား တို႔အား
အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာအမ်ဳိး ယုတ္ေသာ
ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။
သို႔ျဖစ္၍အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ကိုးကြယ္ရာ
မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌
ခစားၾကကုန္ လတၱံ႔။
*(၁၆) ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္
ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ေျပးၾက
သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။*
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ
ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။
အမ်ဳိးယုတ္ သူတို႔မွာ
မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္
အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာအရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ
ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ျဖစ္လွ်င္တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အားဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္
ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔
ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္
အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္
အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလ
သျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္
ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔လည္း
လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္တို႔ကိုေျပးပုန္း
ၾကကုန္လတၱံ႔။
*အမ်ဳိးသား ပညာဝန္ ဦးဖိုးက်ား၏ငါးရာ့ငါးဆယ္
ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား (ပထမတဲြ) မွ
ကူးယူတင္ျပထားပါသည္။*
credit ေဇာ္သြင္
ဘုရား ဆင္းတုေတြ ကို တစ္ခ်ိဳ႕က အေနကဇာတင္မွ အသက္ ဝင္တယ္ အေနကဇာမတင္ရင္ အသက္ မဝင္ဘူး လို႔ေျပာၾကသလို တစ္ခ်ိဳ႕က အေနကဇာတင္မွ ဘုရားျဖစ္တာ အေနကဇာမတင္ဘဲ ကိုးကြယ္ရင္ ကုသိုလ္မရဘူးလို႔လဲ ေျပာၾကပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က အေနကဇာမတင္ဘဲ မကိုးကြယ္ေကာင္းဘူးလို႔လဲ ယူဆၾက ပါေသးတယ္ ။
. .ယၡဳ အယူအဆေတြက မွားပါတယ္ တကယ္ေတာ့ အေနကဇာတင္တယ္ ဆိုတာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို ေအာက္ေမ့ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ျခင္း အမွတ္ရျခင္း ျပဳတ့ဲ သေဘာမ်ိဳးပါ ။ ေစတီေတာ္ ဆင္းတု ေတာ္ေတြကို ထပ္မံမြန္းမံျခင္းလို႔လဲ ဆိုႏိူင္ ပါတယ္ ။ အေနကဇာတင္ေတာ့ အေနကဇာတိ စတ့ဲ ဗုဒၶ ၾကဳံးဝါးခ့ဲတ့ဲ ဂါထာေတာ္ေတြကို ၾကားနာခြင့္ရတယ္ ။ ဗုဒၶ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ခ့ဲတ့ဲ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို နာခြင့္ရတယ္ ။ ရဟန္းေတာ္ေတြကို လႉဒါန္း ကုသိုလ္ျပဳခြင့္ရတယ္ အစရိွ သျဖင့္ ဆိုင္ရာ အက်ိဳးေတြ ရပါတယ္ ။
. .ဒါေပမ့ဲ အဲဒီလို အေနကဇာ တင္ျခင္းေၾကာင့္ ေစတီ ႐ုပ္ထုေတြက အသက္ဝင္လာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဗုဒၶဘာသာေတြကလဲ အဲဒီ ႐ုပ္ထုေတြကို ကိုးကြယ္ေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး ။ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ကိုးကြယ္တာပါ ။ ေစတီ ႐ုပ္ထု ဆိုတာက ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာ႐ုံျပဳလို႔ လြယ္ကူေအာင္ အေထာက္ပံ့ ျပဳတ့ဲ အရာမွ်သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ ေစတီ ဆင္းတုေတာ္ေတြကို ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို အာ႐ုံျပဳၾက ပူေဇာ္ၾကရပါတယ္ ။ ေ႐ွ႕မွာ ရိွေနတ့ဲ ေစတီ ဆင္းတုေတာ္ေတြကို ပူေဇာ္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေတာ္မူၿပီးျဖစ္တ့ဲ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ အနႏၲ ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၲကို ပူေဇာ္ေနၾကတာပါ။
မိမိစိတ္က ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ရည္မွတ္ဖို႔သာ အဓိက က်တာျဖစ္ပါတယ္ ေစတီ ဆင္းတုေတြက အဓိက မက်ပါဘူး သာမညမွ်သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိ အေနနဲ႔ ဗုဒၶ၏ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ရည္မွတ္ရရင္ အေနကဇာ တင္တင္ မတင္တင္ ကိုးကြယ္လို႔ ရပါတယ္ ။ ျမတ္ဗုဒၶအား မိမိ၏ ၾကည္ညိဳမႈ သဒၶါ ထက္သန္သေလာက္ အက်ိဳးထူးရရိွမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ။
. .စာဖတ္သူ ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔ အားလံုး ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၲေတြကို ထက္သန္ေသာ သဒၶါတရား ႏွင့္ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ ပူေဇာ္တတ္သူ စစ္စစ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္ အရွင္နေႏၵာဘာသ (ဓမၼေရာင္စဥ္)
မူလ ဓမၼေရခ်မ္းစင္ fb
Monday, October 24, 2016
ေနဝင္ေတာ့မည္…………
ထိုတံခါးသည္ ေစ့႐ံုေစ့ထားသည္လည္း မဟုတ္။
ပိတ္၍ထားသည္လည္း မဟုတ္။
ဟင္းလင္းပြင့္၍သာေန၏။
မၿမဲေသာအေၾကာင္းအရာတို႔ျဖင့္
ျဖစ္တည္အပ္ေသာ ဘဝခႏၶာတို႔သည္
ပ်က္စီးလြယ္ပါ၏။
တစ္သံသရာလံုး၌ ထိုမပ်က္စီးေသာအေၾကာင္းဟူသည္
အဘယ္နည္း။
မပ်က္စီးေသာအက်ဳိးဟူသည္ အဘယ္နည္း။
သင္သည္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ႐ႈျမင္အပ္၏။
ထို အိုနာေသမွ လြတ္ရာေသာ ဘဝခႏၶာတို႔မည္သည္
အဘယ္နည္း။
မၾကာျမင့္မီမွာပင္ သင္သည္ အရာအားလံုးကို
စြန္႔ခြာ၍သြားရေပမည္။
ထိုခရီးသည္လည္း အဘယ္သို႔ေသာခရီးနည္း။
အိုနာေသ ခရီးမွတပါး တျခားအဘယ္နည္း။
သင္သည္ မအို မနာ မေသလိုေသာ္
ထိုမဂ္ပညာကို ဆည္းပူးအပ္၏။
အားထုတ္အပ္၏။
စြဲၿမဲေစအပ္၏။
ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ မဂ္ပညာအဖို႔
နီးေသာအေၾကာင္းျဖစ္၏။
ထိုတံခါးသည္ ေစ့႐ံုေစ့ထားသည္လည္း မဟုတ္။
ပိတ္၍ထားသည္လည္း မဟုတ္။
ဟင္းလင္းပြင့္၍သာေန၏။
မၿမဲေသာအေၾကာင္းအရာတို႔ျဖင့္
ျဖစ္တည္အပ္ေသာ ဘဝခႏၶာတို႔သည္
ပ်က္စီးလြယ္ပါ၏။
တစ္သံသရာလံုး၌ ထိုမပ်က္စီးေသာအေၾကာင္းဟူသည္
အဘယ္နည္း။
မပ်က္စီးေသာအက်ဳိးဟူသည္ အဘယ္နည္း။
သင္သည္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ႐ႈျမင္အပ္၏။
ထို အိုနာေသမွ လြတ္ရာေသာ ဘဝခႏၶာတို႔မည္သည္
အဘယ္နည္း။
မၾကာျမင့္မီမွာပင္ သင္သည္ အရာအားလံုးကို
စြန္႔ခြာ၍သြားရေပမည္။
ထိုခရီးသည္လည္း အဘယ္သို႔ေသာခရီးနည္း။
အိုနာေသ ခရီးမွတပါး တျခားအဘယ္နည္း။
သင္သည္ မအို မနာ မေသလိုေသာ္
ထိုမဂ္ပညာကို ဆည္းပူးအပ္၏။
အားထုတ္အပ္၏။
စြဲၿမဲေစအပ္၏။
ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ မဂ္ပညာအဖို႔
နီးေသာအေၾကာင္းျဖစ္၏။
အနိစၥာ ဒိဝေသန ဝိဝိေဓဟိ ဓေမၼ ပႆတီတိ ဝိပႆနာ၊
ပညာေဝသာ အတၳေသာ။ (အ႒သာလိနီ၊ အ႒ကထာ၊
စိတၱဳပၸါဒက႑၊ ကာမာဝစရကုသလ အဖြင့္)
ယာဓမၼဇာတိ၊ အၾကင္တရားသေဘာသည္။
အနိစၥာ ဒိဝေသန၊ အနိစၥအစရိွသည္တို႔၏အစြမ္းအားျဖင့္။
ဝိဝိေဓဟိ၊ အထူးထူးအျပားျပားကုန္ေသာ။
အာကာေရဟိ၊ အျခင္းအရာတို႔ျဖင့္။
ဓေမၼ၊ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ ပရမတၳသဘာဝတို႔ကို။
ပႆတိ၊ ႐ႈတတ္၏။
ဣတိတသၼာ၊ ထို႔ေၾကာင့္။
သဓမၼဇာတိ၊ ထိုတရားသေဘာတို႔သည္။
ဝိပႆနာ၊ ဝိပႆနာမည္၏။
ဧသာ၊ ထိုဝိပႆနာဟူသည္။
အတၳေတာ၊ ပရမတၳသေဘာအားျဖင့္။
ပညာဝ၊ ပညာတရားသည္သာတည္း ................... ။
Credit--ဥဴ းဝဏၰိတ acc
မူလ ဓမၼေရခ်မ္းစင္
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆံုးမစာ
၁ ။ ေညာင္ႏွင့္ဘုရား ေတြ႔ၾကံဳျငား
ဘုရား ေညာင္ေၾကာင့္ ပ်က္တတ္သည္။
၂ ။ ေငြႏွင့္ဘုန္းႀကီး အတူနီး
ဘုန္းႀကီး ေငြေၾကာင့္ပ်က္တတ္သည္ ။
၃ ။ မတ္ႏွင့္မရီးအတူနီး
မရီး မတ္ေၾကာင့္ပ်က္တတ္သည္ ။
၄ ။ ဆားႏွင့္ခ်ဥ္သီး အတူနီး
ခ်ဥ္သီး ဆားေၾကာင့္ပ်က္တတ္သည္ ။
၅ ။ ငယ္ရြယ္သမီး ကြၽန္ႏွင့္နီး
သမီး ကြၽန္ေၾကာင့္ ပ်က္တတ္သည္ ။
၆ ။ ခဲအို ခယ္မ နီးစပ္က
ခယ္မ ခဲအိုေၾကာင့္ ပ်က္တတ္သည္ ။
၇ ။ မႏွင့္ ဘုန္းႀကီး အတူနီး
ဘုန္းႀကီး မေၾကာင့္ ပ်က္တတ္သည္ ။
၈ ။ မိန္းမ ဘိကၡံဳ ေတြ႔ခဲ့ၾကံဳ
ဘိကံၡဳ မေၾကာင့္ပ်က္တတ္သည္ ။
credit
မူလ - ဓမၼေရခ်မ္းစင္ fb
Sunday, October 23, 2016
လက္ေဆာင္လား?
တစ္ခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ , ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီးမွာ သားႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ။
သားအႀကီးက အိမ္ေရွ႕မင္းသား , သားအငယ္က စစ္သူႀကီး ။ ျဗဟၼဒတ္မင္း နတ္ရြာစံေတာ့ မွဴးႀကီး မတ္ရာေတြက အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို မင္းေျမွာက္ဖို႔ ေလ်ွာက္ထားေတာ့. . .
အိမ္ေရွ႕မင္းသားက ရွင္ဘုရင္ လုပ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ တိုက္တြန္းလို႔ မရဘူး ။
ဒါဆိုလည္း အိမ္ေရွ႕မင္းသားဆက္လုပ္ပါ ဆိုေတာ့
မလုပ္ခ်င္ဘူး ။
စစ္သူႀကီးေတာ့ လုပ္ပါ ဆိုလည္း
မလုပ္ခ်င္ဘူး ။
ဒါျဖင့္ ဘာတာဝန္မွ မယူခ်င္လည္း နန္းေတာ္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ , ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနပါ , အဖအရာ ထားျပီး ညီေတာ္နဲ႔ တိုင္းသူျပည္သားက ျပဳစုလုပ္ေက်ြးပါမယ္ ။
အဲလိုေလ်ွာက္ျပန္ေတာ့လည္း နန္းေတာ္ထဲမွာ မေနခ်င္ဘူးတဲ႔ ။
အစြန္အဖ်ားေတာရြာေလးတစ္ရြာမွာ သြားျပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနခ်င္တယ္ ေျပာျပီး နန္းေတာ္ကထြက္ , ျမိဳ႕ကထြက္ျပီး မထင္မရွား ဘဝေလးနဲ႔ ေနတယ္ ။
----------------------------------------------
လူေတြရဲ႕အိမ္မွာ ထင္းေခြခိုင္းရင္ ထင္းေခြေပး လိုက္ , ေရခပ္ခိုင္းရင္ ေရခပ္ေပးလိုက္နဲ႔ သာမန္ ဆင္းရဲသား တစ္ေယာက္လို ေနတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီလူဟာ ဗာရာဏသီမင္းႀကီးရဲ႕ သားေတာ္ႀကီးပဲ ဆိုတာ သိသြားေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာ မခိုင္းၾကေတာ့ဘူး ။ ရြာမွာ ရွိတဲ႔ ရြာမ်က္ႏွာဖံုးသူေဌးႀကီးက သူ႔ကို ျပဳစု လုပ္ေက်ြးထားတယ္ ။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အခြန္ဝန္ထမ္းေတြက အဲဒီရြာမွာ လာျပီးေတာ့ အခြန္ကိစၥ ေဆာင္ရြက္တယ္ ။ မင္းသားႀကီးကို ေက်ြးေမြးထားတဲ႔ သူေဌးက. .
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕လယ္ေျမကို အခြန္ လြတ္ေအာင္ ညီေတာ္ ရွင္ဘုရင္ဆီ အေၾကာင္းၾကား ေပးပါ ဆိုေတာ့ . . ေက်းဇူးရွင္ ဆိုတဲ႔ မ်က္ႏွာ ေထာက္ထားျပီး အေၾကာင္းၾကား ေပးေတာ့ သူေဌးဟာ အခြန္လြတ္ခြင့္ ရသြားတယ္ ။
ဒီအေၾကာင္းကို သိသြားတဲ႔ ရြာသူရြာသားေတြဟာ . . .
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ မင္းသားႀကီးကိုပဲ အခြန္ဆက္ပါ့မယ္ , က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕ လယ္ေျမ ေတြကို အခြန္လြတ္ခြင့္ ရေအာင္ လုပ္ေပးပါ တဲ႔ ။
မင္းသားႀကီးက ငဲ႔ညာေထာက္ထားတဲ႔အေနနဲ႔ အခြန္ လြတ္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။
အင္းသားႀကီးကို ဆက္သရတဲ႔အခြန္က ရွင္ဘုရင္ကို ဆက္သရတဲ႔အခြန္ထက္ အမ်ားႀကီး နဲ , သက္သာလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့ ။
--------------------------------------------
အဲဒီလိုနဲ႔ ရြာသူရြာသားေတြ , တိုက္နယ္သူ/သား ေတြ ဆက္သသမ်ွ အခြန္ေတြကို မင္းသားႀကီး ရတယ္ ။
နဂိုတုန္းက ရွင္ဘုရင္လုပ္ဖို႔ လံုးဝ စိတ္မကူးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ , လက္ထဲေရာက္လာတဲ႔ ရွင္ဘုရင္ စည္းစိမ္ ကိုေတာင္ တံေတြးေပါက္လို စြန္႔ထားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္က ရရွိလာတဲ႔ ပစၥည္းဥစၥာေတြအေပၚမွာ သာယာတဲ႔ တဏွာေလးက တျဖည္းျဖည္း တိုးပြားလာေတာ့. . .
ညီေတာ္ရွင္ဘုရင္ဆီ ရြာစားဆု ေတာင္းတယ္ ။
ရြာစားဆုနဲ႔ အားမရေတာ့ တိုက္နယ္ဆု ေတာင္းတယ္ ။
တိုက္နယ္ဆုနဲ႔ အားမရေတာ့ ျမိဳ႕စားဆု ေတာင္းျပန္တယ္ ။
ညီေတာ္ကလည္း ေတာင္းသမ်ွ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးတယ္ ။
အဲဒီလို စည္းစိမ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း တိုးျပီး ေတာင္းဆိုလာတာ အိမ္ေရွ႕မင္းသားဆုအထိ ေတာင္းျပန္တယ္ ။
အိမ္ေရွ႕မင္းသား ျဖစ္လာျပန္ေတာ့လည္း ေက်နပ္အားရမႈ မရွိေတာ့ဘူး ။ ေနာက္ဆံုး သူကိုယ္တိုင္ မလုပ္ခ်င္ဘူး ဆိုတဲ႔ ရွင္ဘုရင္စည္းစိမ္ကို ပါ ေတာင္းဆိုတယ္ ။
ညီေတာ္ဘုရင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပဲ တိုင္းျပည္ တစ္ခုလံုး လႊဲေပးတယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္ အိမ္ေရွ႕မင္းသား ျပန္လုပ္တယ္ ။
နဂိုမူလ လ်ာထားတဲ႔အတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားတာပါ ။
--------------------------------------------
အစကတည္းက ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံတုန္းက ပံုမွန္အတိုင္း ရွင္ဘုရင္ စည္းစိမ္ ခံစားလိုက္မယ္ ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ ေလာဘဟာ ပံုမွန္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ ။
ခုေတာ့ မလိုခ်င္ပါဘူး ဆိုျပီး အာလယျပတ္ စြန္႔လြတ္ထားတာကေန စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြက ကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တဏွာက တိုးပြားလာေတာ့ မင္းအျဖစ္ ရေပမယ့္ မတင္းတိမ္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
ေနာက္ထပ္ အျခားတိုင္းျပည္ ေလး , ငါး ခုေလာက္ ထပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ႔ ဘုရင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ တဏွာရဲ႕သေဘာဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ ။
ဗာရာဏသီမင္းသားႀကီးကို တဏွာဓါတ္ေတြ တိုးပြားလာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ ဖ်က္ဆီးတဲ႔ ပင္မတရားခံကေတာ့ လက္ေဆာင္ပါပဲ ။
ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းတဲ႔ မင္းသားႀကီးရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို " ေမတၱာလက္ေဆာင္ " လို႔ အမည္တပ္ထားတဲ႔ " အဂတိလက္ေဆာင္" ေတြက တဏွာေလာက ႀကီးသည္ထက္ ႀကီးမားေအာင္ တိုက္ခိုက္ ဖ်က္ဆီး လိုက္တာပါ ။
---------------------------------------------
ေလာကမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေပးၾကတဲ႔ လက္ေဆာင္က . . .
ေမတၱာလက္ေဆာင္နဲ႔ အဂတိလက္ေဆာင္ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္ ။
ကိုယ့္အက်ိဳးကို ဘာမွ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ သူတပါး ေကာင္းက်ိဳး ရေစခ်င္တဲ႔ ေမတၱာစိတ္ သက္သက္ နဲ႔ ေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ကို " ေမတၱာလက္ေဆာင္" လို႔ ေခၚပါတယ္ ။
တစ္ဖက္သား ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔ထက္ ကိုယ့္ လိုအင္ ဆႏၵ ျပည့္ဝဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ , လာဘ္ထိုးတဲ႔ သေဘာမ်ိဳး ေပးတဲ႔လက္ေဆာင္ကို " အဂတိလက္ေဆာင္" လို႔ ေခၚပါတယ္ ။
ဗာရာဏသီမင္းႀကီး တဏွာေလာဘေတြ အေတာမသတ္နိုင္ေအာင္ တိုးပြားလာတာဟာ ေမတၱာလက္ေဆာင္လို႔ တံဆိပ္တပ္ထားတဲ႔ အဂတိလက္ေဆာင္ရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံလိုက္ရတာပါ ။
-----------------------------------------------
ေၾသာ္. . . လက္ေဆာင္ , လက္ေဆာင္ . . .
ကိုယ့္ " လက္ " ကို အပါယ္ေလးပါးအထိ ဆြဲေခၚေဆာင္သြားမယ့္ " လက္ေဆာင္ " ပါလား ။
" ေမတၱာလက္ေဆာင္ " ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္လက္ကို နတ္ရြာနိဗၺာန္ထိ ဆြဲေခၚေဆာင္ သြားမယ့္ လက္ေဆာင္ေပါ့ ။
" အဂတိလက္ေဆာင္ " ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္လက္ကို " အပါယ္ေလးဘံု " ထိ ဆြဲေခၚေဆာင္ သြားမယ့္ လက္ေဆာင္ေပါ့ . . ။
ေမတၱာလက္ေဆာင္ ေပးမွာလား ?
အဂတိလက္ေဆာင္ ေပးမွာလား ?
ဘယ္လက္ေဆာင္ ေပးမွာလဲ . . ?
" ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက- ေရႊပါရမီေတာရ"
(ရေလလိုေလ ဒါေပမယ့္ တဒဂၤေလးေတြ , စာ- ၄၆-၅၅ ) မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါ၏
Credit - ဓမၼ ႏွစ္သက္သူ
အာနာပါန
အာနာပါနစတင္အားထုတ္သူ၏ ထိုင္ပုံနည္းစနစ္
................................................................
တင္မလႅင္ေခြျဖစ္ေစ မိန္းမထိုင္ျဖစ္ေစ အဆင္ေျပသလိုထိုင္ႏိုင္ပါတယ္ ။
အထက္ပိုင္းကိုယ္ကိုေျဖာင့္မတ္စြာထားဖို႕လိုပါတယ္။တစ္ခါတစ္ရံ ေလရွဴသြင္းတာကို လိုက္တာမ်ားပါက ေနာက္သို႕လန္တတ္ပါတယ္။ ေလထုတ္မႈေနာက္သို႕လိုက္တာမ်ားပါက အေရွ႕သို႕ငိုက္တတ္ပါတယ္၊
ဒါမ်ဳိးမျဖစ္ေစရန္မတ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္ ။ တင္းပါးေအာက္မွာ
လက္ႏွစ္လုံးစာေလာက္ ေခါင္းအုံးေလးျဖစ္ေစ သင့္ေတာ္မည့္ အဝတ္ေစာင္ စသည္တို႕အား ထား၍ထိုင္မည္ဆိုပါက
အလိုအေလ်ာက္ခါးမတ္လာပါလိမ့္မည္။ အာနာပါအားထုတ္သူသည္
ခါးမတ္ဖို႕ကအလြန္အေရးၾကီးပါတယ္၊ ခါးမတ္မွ ေလကိုမွန္မွန္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ရွဴသြင္းရွဴထုတ္ လုပ္ႏိုင္ပါမယ္၊
အဝတ္အစားတို႕အားလည္းတင္းက်ပ္မေနဖို႕လိုအပ္ပါတယ္ ၊ ေျပေလ်ာ့ေသာ အဝတ္တို႕ကိုဝတ္သင့္ပါတယ္ ၊ ရာသီဥတုကိုလိုက္ျပီး အဝတ္အစားကို ဝတ္သင့္ပါတယ္ ။
တင္မလႅင္ေခြထိုင္တဲ့ေနရာမွာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအားထပ္၍ မထိုင္သင့္ပါဘူး ၊ ဘယ္ျဖစ္ေစ ညာျဖစ္ေစ ေရွ႕သို႕တစ္ေခ်ာင္းထားေနာက္သို႕တစ္ေခ်ာင္းထား၍ ထိုင္ပါက
ၾကာရွည္ထိုင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ။ လက္ႏွစ္ဖက္လည္း ဘယ္လက္ဖဝါးေပၚ ညာလက္ဖဝါးတင္၍
ထိုင္ႏိုင္ပါတယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ေျပသလိုထားႏိုင္ပါတယ္။ (လက္ႏွစ္ဖက္ ထပ္ထားတဲ့ေနရာမွာ လက္မႏွစ္ခုအား ထိ၍အတင္းဖိတြန္းမထားရပါ) လက္သည္လိုရင္းမဟုတ္ပါ ခါးေရွ႕သို႕မငိုက္ရန္အထိန္းျဖစ္ပါတယ္ ။ သင္ခႏၶာကိုယ္သည္ ကုလားထိုင္တစ္လုံးလိုေျဖာင့္ေနပါျပီ ။ေရွ႕ေျခႏွစ္ေျခာင္း တင္ပါးႏွစ္ခုတို႕၏ ေလးေခ်ာင္းေထာင့္ထားေသာ ကုလားထိုင္ကဲ့သို႕ မတ္ေနပါျပီ ။ အာနာပါန စတင္အားထုတ္ေတာ့မယ္
ေရွ႕ကျဖစ္ေသာ ဝမ္းသာစရာ ဝမ္းနည္းစရာ အေတြးေတြမဝင္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းမယ္ဆိုျပီး စိတ္ကိုေမြးျမဴပါ။
တရားအားလိုျခင္ေသာ ဆႏၵအားေမြးျမဴကာ မေလ်ာ့ေသာဝီရိယ အစဥ္မျပတ္ေသာသတိျဖင့္ အားထုတ္ပါ ။
_____________________________________________________
အာနာပါနအားထုတ္စ ေယာဂီမ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာ အခက္အခဲေလးမ်ား
............................................................................................................
အသံသည္ သမာဓိ၏ဆူးေျငာင့္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည့္ အတိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္၏ အသံတို႕ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါကိုစိတ္ထဲတြင္ မေက်မနပ္မျဖစ္သင့္ပါ ၊ ေတာေတာင္ထဲသည္ပင္ ေက်းငွက္
သားရဲ တိရစာၦန္တို႕၏ အသံပင္ရွိေသး၏ ။ မိမိစိတ္၌ မေက်မနပ္မႈေၾကာင့္ ေဒါသစိတ္တို႕ ဝင္ေရာက္သျဖင့္ ကမၼ႒ာန္း
ဆုတ္ယုတ္တတ္၏ ။ ဒီအသံတို႕အားလည္း ၾကားရေကာင္းမလားဟု မိမိကိုယ္လည္း အျပစ္မတင္သင့္ပါ ။ ဒီအခ်ိန္သည္
အသံမ်ားမၾကားရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚေစေသာ သမာဓိမ်ဳိးကား မဟုတ္ေသးေပ ။ ၾကားသင့္သေလာက္ၾကားႏိုင္ေသး၏ ။
ငါသည္ ခႏၶီပါရမီ ျဖည့္သည္ဟူ၍ မိမိကိုယ္ကိုဆုံးမကာ သတိၾကီးစြာျဖင့္ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။
ေယာဂီမ်ားတြင္ျဖစ္တတ္ျခင္းမွာ ႏွာသီးအတြင္းကိုလိုက္မိ၍ တင္းက်ပ္မႈကိုခံရတတ္ပါတယ္ ။ ထိုသို႕ျဖစ္လာလွ်င္ အတြင္းသို႕
မလိုက္မိေစရန္ သတိၾကီးစြာထား၍ ႏွာသီးဖ်ား(သို႕) အထက္ႏႈတ္ခမ္း၌သာ ဝင္ေလထြက္ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။ ပူမႈ ေအးမႈ
မာမႈ တင္းမႈ တို႕အားႏွလုံးမသြင္းရပါ ။ ဓာတ္ဘက္သို႕ေရာက္၍ ကမၼ႒ာန္းဆုတ္ယုတ္တတ္ပါတယ္ ။ သမာဓိသည္ အားေကာင္းလာပါက တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္ႏွာျပင္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွာသီးဖ်ားတို႕၌ ပိုးရြတို႕ သြားသကဲ့သို႕ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။
ထိုသို႕ျဖစ္ေပၚလာပါက ကမၼ႒ာန္းကိုရပ္ျပစ္ျခင္း မျပဳပါႏွင့္ ၊ စိတ္ရွည္သည္းခံစြာ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ မၾကာမွီပင္ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္ ။ ကမၼ႒ာန္းကိုရပ္ျပစ္ျခင္းျပဳလိုက္ပါက အျမဲတစ္ေစလာေနတတ္ပါတယ္ ။ သတိၾကီးစြာျဖင့္ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။
______________________________________________________
အာနာပါနသမာဓိကုိ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္္ျခင္း (ပထမပိုင္း)
**************************************
သမထပုိင္းရဲ႕ အဆင့္ေလးဆင့္( ၀င္ေလ ထြက္ေလ ရွစ္မ်ဳိး)
သမာဓိထူေထာင္တဲ့အပုိင္းမွာ ကမၼ႒ာန္းေလးဆယ္ရွိတဲ့အနက္ ႀကိဳက္တဲ့ကမၼ႒ာန္းႏွင့္ သမာဓိကုိ ထူေထာင္ႏုိင္ပါ တယ္။ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကုိ အတုိခ်ဳပ္ၿပီး သမာဓိထူေထာင္ပုံေျပာဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္၊ ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က ဒီအာနာပါနကမၼ႒ာန္းကုိ ၫႊန္ၾကားတဲ့အခ်ိန္အခါမွာ
နံပါတ္တစ္ ဒီဃ - အရွည္၊
နံပါတ္ႏွစ္ ရႆ - အတုိ၊
နံပါတ္သုံး သဗၺကာယ- ပဋိသံေ၀ဒီ - အစအဆုံး အကုန္လုံး၊
နံပါတ္ေလး ပႆမ ၻယံ - ၿငိမ္းေအာင္ က်င့္ပါဆုိၿပီး အဆင့္ ဘယ္ႏွစ္ဆင့္ ခ်မွတ္ေပးသလဲ၊ ေလးဆင့္၊ ဒါ သမာဓိ ပုိင္း၊ ဒီေတာ့ အဲဒီေလးဆင့္စလုံးမွာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လုိအားထုတ္ရမလဲ၊
ေသာ သေတာ၀ အႆသတိ သေတာ၀ ပႆသတိ။ (မ-၁-၇၀။)
သတိျမဲဖုိ႔ -
အရွည္မွာလည္း သတိျမဲရမယ္၊ အတုိမွာလည္း သတိျမဲ ရမယ္၊ အစအဆုံး အကုန္လုံးမွာလည္း သတိျမဲေနရမယ္၊ ၿငိမ္းေအာင္က်င့္ တဲ့ေနရာမွာလည္း သတိျမဲရမယ္လုိ႔ ဒီလုိဆုိလုိတယ္၊
ဒီေတာ့ အရွည္မွာလည္း ၀င္သက္ ထြက္သက္က ႏွစ္မ်ဳိး၊ အတုိက်ေတာ့လည္း ၀င္သက္ ထြက္သက္က ႏွစ္မ်ဳိး၊ အစအဆုံးအကုန္လုံး ထင္ထင္ရွားရွား သိရာမွာလည္း ၀င္သက္ ထြက္သက္က ႏွစ္မ်ဳိး၊ ၿငိမ္းေအာင္က်င့္တဲ့အပုိင္းမွာလည္း ၀င္သက္ ထြက္သက္ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ၊ ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိသြားသလဲ၊ - ရွစ္မ်ဳိး၊ ဒါက သမထပုိင္းအတြက္ ကြက္ၿပီး ေျပာတာပါ။
ဒီေတာ့ အရွည္၊ အတုိ၊ အစအဆုံး အကုန္လုံးကုိ ထင္ထင္ရွားရွား သိေအာင္ ပထမေလ့က်င့္ရမွာျဖစ္ေတာ့ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္က အဲဒီ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ႐ႈပြားသုံးသပ္တဲ့အပိုင္းမွာ ---
ထိမႈထင္ရွားရာမွာ စိတ္ထားၿပီး ေလကိုၾကည့္ပါ
ဖု႒ဖုေ႒ာကာေသ ပန သတႎ ဌေပတြာ ဘာေ၀ႏၲေႆ၀ ဘာ၀နာ သမၸဇၨတိ (၀ိသုဒၶိ-၁-၂၇၁။) လုိ႔ ၀ိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာက ၫႊန္ၾကားထားတဲ့အတုိင္း ---
၀င္တဲ့ေလ ထြက္တဲ့ေလ ထိမႈထင္ရွားတဲ့ တစ္ေနရာကေန ေစာင့္ၿပီး ေတာ့ စိတ္ကုိ ထားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ၾကည့္ရမွာက ဘာကို ၾကည့္ရမွာလဲ၊ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလကုိ ၾကည့္ရမယ္။ ထိတာကို ၾကည့္ရမွာလား၊ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ၾကည့္ရမွာလား၊ ၀င္ေလ ထြက္ေလကို ၾကည့္ရမယ္။ အဲဒီေလသည္ အထဲ၀င္ေတာ့ အထဲလည္း လုိက္မၾကည့္နဲ႔၊ အျပင္ ထြက္ ေတာ့ အျပင္လည္း လုိက္မၾကည့္နဲ႔၊ ထိတဲ့ေနရာက ေစာင့္ၿပီး ဒီေလကေလး ကုိၾကည့္ပါ၊ အဲဒီ ေလကေလးမွာ စိတ္ကုိၿငိမ္ေအာင္ ကပ္ၾကည့္၊ ကပ္လုိ႔မွ မရဘူးဆုိရင္ေတာ့ အ႒ကထာမ်ားက ေရတြက္တဲ့နည္းကို အသုံးျပဳဖုိ႔ ၫႊန္ ၾကားထားပါတယ္။ --
ေရတြက္ျခင္းဂဏနာနည္း
၀င္ေလ ထြက္ေလ ႏွစ္ခုေပါင္းကုိ .. တစ္
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. ႏွစ္
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. သုံး
၀င္ေလ ထြက္ေလ ..ေလး
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. ငါး
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. ေျခာက္
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. ခုနစ္
၀င္ေလ ထြက္ေလ .. ရွစ္
အဲဒီ တစ္ကေန ရွစ္အထိ ငါ့စိတ္ ဘယ္မွမထြက္ရဘူးလုိ႔ ဒီလုိ ေလ့က်င့္ရတယ္၊ ေလ့က်င့္ဖန္ မ်ားလာၿပီဆုိရင္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္သြား တတ္ပါတယ္။ တစ္ကေန တစ္ဆယ္ထိလည္း ေရတြက္ႏုိင္တယ္။ တစ္ကေန ငါးထိလည္း ေရတြက္ႏုိင္တယ္။ ငါးေအာက္ မေလ်ာ့ေစနဲ႔၊ တစ္ဆယ္ထက္ လည္း မပိုေစနဲ႔ ဒီလုိ သတ္မွတ္ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ရွစ္အထိကေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ျမတ္တရားကုိ ပူေဇာ္တဲ့အေနႏွင့္ ဆုိၿပီး ဆရာသမားမ်ားက ဒီလုိ ၫႊန္ၾကားေပးတဲ့အတြက္ ဘုန္းႀကီးလည္း ဒီဌာနမွာ ရွစ္အထိပဲ သင္ေပးပါတယ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးကုိ ပူေဇာ္တဲ့ အေနနဲ႔ ကုိးအထိ ေရတြက္လည္းရတယ္၊ ကုိယ္ေတာ္အား ဆယ္ပါး၊ ဉာဏ္ေတာ္အား ဆယ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္တဲ့အေနတဲ့ တစ္ဆယ္အထိ ေရတြက္လည္း ရပါတယ္၊ ကုိယ္ႀကိဳက္သလုိ ယူလုိ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ကေန ရွစ္အထိ ေရတြက္ၿပီဆုိၾကစုိ႔၊ အဲဒီ တစ္ကေန ရွစ္အထိ စိတ္ကုိ ဘယ္မွ မထြက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရတယ္၊ ေလ့က်င့္တဲ့အခါ နာရီ၀က္ေလာက္ သုိ႔မဟုတ္ တစ္နာရီေလာက္အထိေတာ့ ၿငိမ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရတယ္၊
အရွည္ အတုိ (အသက္ရႈအေႏွး အျမန္)
ေအာင္ျမင္မႈရၿပီဆုိရင္ေတာ့ အရွည္ အတုိကုိ ကူးႏုိင္တယ္။
အရွည္ဆုိတာက အသက္႐ွဴေႏွးတာ၊ အတုိဆုိတာက အသက္႐ွဴျမန္တာကုိ ဆုိလုိတယ္၊ ေႏွးလည္း ေႏွးတဲ့အတုိင္းသိ၊ ျမန္လည္း ျမန္တဲ့အတုိင္းသိ၊ ေႏွး ေအာင္ ျမန္ေအာင္ ရွည္ေအာင္ တုိေအာင္ သက္သက္ မႀကိဳးစားပါႏွင့္၊ အရွည္-အတုိလုိ႔လည္း မမွတ္ႏွင့္၊ အေႏွး-အျမန္လုိ႔လည္း မမွတ္ႏွင့္၊ မမွတ္ဘဲ မေနႏုိင္ရင္ေတာ့ ဘယ္လုိသာမွတ္ရမလဲ၊ .. ၀င္ေလ ထြက္ေလ.. ဒါေလာက္ပဲ မွတ္ပါ။ အဲဒီ ေလကေလးအေပၚမွာ စိတ္ကေလး ၿငိမ္ေအာင္ကပ္ထား၊ ရွည္လည္း ရွည္တဲ့အတုိင္းသိ၊ တုိလည္း တုိတဲ့အတုိင္းသိ၊
ဣရိယာပုထ္အေနအထား
အဲဒီလုိ ႐ႈရတဲ့အပုိင္းမွာ အာနာပါနရဲ႕ စည္းကမ္းတစ္ခုကေတာ့ ေ႕ရွ ေနာက္ ၀ဲ ယာ ခႏၶာကိုယ္ကုိ နည္းနည္းေလးမွ မလႈပ္ေအာင္ ထိန္းရမယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ၊ ဣရိယာပုထ္ မျပင္ေကာင္းဘူးလုိ႔ေတာ့ မဆုိလုိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မခံႏုိင္ရင္ေတာ့ ျပင္ပါ၊ ဆင္းရဲ ေနတဲ့ ေ၀ဒနာကုိ ေအာင့္အီးသည္းခံရမယ္လုိ႔ေတာ့ မဆုိလုိဘူး၊ ၿငိမ္သက္မႈ သမာဓိကုိ မရဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဣရိယာပုထ္ ျပင္ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ မိမိက နာရီ၀က္အဓိ႒ာန္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္ေအာင္႐ႈရမယ္လုိ႔ အဓိ႒ာန္ၿပီးထုိင္ခဲ့ရင္ နာရီ၀က္ေတာ့ မလႈပ္ရွားဘဲ ထုိင္ႏုိင္ရင္ ပုိေကာင္းတယ္၊ တစ္နာရီအဓိ႒ာန္ရင္လည္း တစ္နာရီထုိင္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ပုိေကာင္းတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဒီအရွည္ အတုိေပၚမွာ စိတ္ကေလးၿငိမ္ေအာင္ ကပ္ထားလုိက္တဲ့အခ်ိန္ အခါမွာ ဒီအပုိင္းမွာ ထုိင္တုိင္း ထုိင္တုိင္း ၀င္ေလ ထြက္ေလ၊ အရွည္ အတုိ အာ႐ုံမွာ ဘာ၀နာစိတ္က တစ္နာရီေလာက္ အနည္းဆုံး ကပ္ေအာင္ေတာ့ ေလ့က်င့္ရပါတယ္၊ ထုိင္တုိင္း ထုိင္တုိင္း ကပ္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ ထုိင္အတြင္းမွာ၊ အခ်ဳိ႕ ပါရမီရင့္ေညာင္းရင္လည္း တစ္ထုိင္ ႏွစ္ထုိင္ အတြင္းေလာက္မွာ နိမိတ္ စေပၚတတ္ပါတယ္။ ဆယ္ႀကိမ္၊ တစ္ဆယ့္ငါးႀကိမ္ေလာက္၊ ႏွစ္ရက္၊ သုံးရက္ေလာက္ ဒီ အရွည္အတုိမွာ ႐ႈေနလုိ႔မွ နိမိတ္က မေပၚရင္ေတာ့ အစအဆုံးက်င့္စဥ္ကုိ ကူးၾကည့္ပါ။
အစ အဆံုး အကုန္းလံုးေတာက္ေလွ်ာက္သိပါ
၀င္ေလ-ထြက္ေလက ရွည္ရင္လည္း ထုိေလရဲ႕ အစ အဆုံး အကုန္လုံးကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္သိဖုိ႔၊ ၀င္ေလ-ထြက္ေလက တုိရင္လည္း ထုိ ေလရဲ႕ အစအဆုံး အကုန္လုံးကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္သိဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါ။ အထဲ လည္း လုိက္မၾကည့္ရဘူး၊ အျပင္လည္း လုိက္မၾကည့္ရဘူး၊ ထိတဲ့ေနရာက ေလးမွာ စၿပီး ထိတဲ့ေနရာမွာ ဆုံးသြားတဲ့အထိ ထိတဲ့ေနရာကေလးက ေစာင့္ ေနၿပီး အစ အဆုံး ေတာက္ေလွ်ာက္သိေအာင္ ႐ႈရပါတယ္။ အဲဒီလုိ အစ အဆုံးကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္သိေအာင္႐ႈေတာ့ - သဗၺကာယ ပဋိသံေ၀ဒီ - လုိ႔ ေခၚပါတယ္၊ အစ အဆုံး အကုန္လုံးကုိ ထင္ထင္ရွားရွား သိေအာင္ ႐ႈတာပဲ။
အဲဒီအပုိင္းမွာလည္း ဒါက အစ၊ ဒါက အလယ္၊ ဒါက အဆုံး - ဒီလုိ မမွတ္နဲ႔၊ မွတ္ရင္ေတာ့ ဉာဏ္က မလုိက္ႏုိင္ေတာ့ ေမာလာတတ္တယ္၊ မမွတ္ဘဲ မေနႏုိင္ရင္ ဘယ္လုိသာမွတ္မလဲ၊ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ဒီေလာက္ပဲမွတ္ပါ၊ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလလုိ႔ မွတ္ခ်င္လည္း မွတ္ရတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဒီ ေလအာ႐ုံေပၚမွာ စိတ္က ကပ္ေနဖုိ႔လုိတယ္၊ မမွတ္ဘဲ မေနတတ္သူကုိသာ မွတ္ခုိင္းတာပါ၊ မမွတ္ဘဲ ေနႏုိင္ခဲ့ရင္ေတာ့ မမွတ္နဲ႔၊ ေလေပၚမွာ စိတ္က ေတာက္ေလွ်ာက္ သိေနဖုိ႔ လုိရင္းပဲ။
အလင္းေရာင္နဲ႔ နိမိတ္
အဲဒီေလကေလးမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ သိေနေတာ့ ေလကေလးမွာ ဘာ၀နာစိတ္က ၿငိမ္သက္စြာ ကပ္ၿပီးတည္လာၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ အရွည္အတုိအပုိင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခု အစအဆုံးအပုိင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အလင္းေရာင္ေတြ စၿပီးေပၚတတ္ပါတယ္၊ အဲဒီ အလင္းေရာင္ေတြကုိေတာ့ သြားၿပီးမၾကည့္ရဘူး။ အလင္းေရာင္ႏွင့္ နိမိတ္သည္ တျခားစီျဖစ္တယ္၊ နိမိတ္ဆုိတာကေတာ့ အဲဒီ အာနာပါန ေလေၾကာင္းေလးပဲ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလေၾကာင္းလုိ႔ ေျပာတာကေတာ့ အေခ်ာင္းစေပၚတတ္လုိ႔သာ ေျပာတာပါ၊
ဘာ၀နာသညာႏွင့္ နိမိတ္ေပၚစအေျခအေနမ်ား
ေယာဂီပုဂၢိဳလ္တုိ႔ရဲ႕ နိမိတ္မေပၚမီမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အမွတ္သညာကုိ ဘာ၀နာသညာလုိ႔ ေခၚတယ္။ ထုိဘာ၀နာသညာကဲြျပားမႈကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ နိမိတ္ေတြက ပုံသဏၭာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းလဲတတ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီအပုိင္းမွာ ေယာဂီတုိ႔ကုိ စိတ္ မကစားဖုိ႔ကုိေတာ့ သတိေပးထားရပါတယ္၊ ေလေပၚမွာ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ကပ္ ပါလုိ႔သာ ဒီေလာက္ပဲ သတိေပးရတယ္။ အဲဒီလုိ သတိေပးလုိက္တဲ့ အခ်ိန္ အခါမွာ လင္းေရာင္ျခည္ေတြက သိပ္အားေကာင္းလာေတာ့ မ်က္လုံးက ဒီလင္းေရာင္ျခည္ရဲ႕ ဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္တဲ့အတြက္ မ်က္ရည္ေတြ က်တတ္ပါတယ္၊ ေအာင့္အီးသည္းခံၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးဘက္ကုိ အာ႐ုံ မေရာက္ေစဘဲ ေလေပၚမွာသာ စိတ္ကေလးက ၿငိမ္ေအာင္ကပ္ေနပါ။ အဲဒီလုိ ေလေပၚမွာ စိတ္ကေလးက ၿငိမ္ေအာင္ ကပ္ထားလုိက္ၿပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ တျဖည္းျဖည္း ဒီလင္း ေရာင္ျခည္စြမ္းအင္ အကူအညီႏွင့္ ဒီေလေၾကာင္းကေလးကုိ စေတြ႕တတ္ပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ မီးခုိးေရာင္ကုိ စေတြ႕တတ္ပါတယ္။ အဲဒီကေန သမာဓိက ၿငိမ္သထက္ ၿငိမ္လာၿပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ ၀ါဂြမ္းဆုိင္လုိ ျဖဴေနတဲ့ အျဖဴကုိ ေတြ႕တတ္ပါတယ္။ အဲဒီ၀ါဂြမ္းဆုိင္လုိ ျဖဴေနတဲ့ အျဖဴ ကလည္း အခ်ဳိ႕လည္း အေခ်ာင္း၊ အခ်ဳိ႕ကလည္း အ၀ုိင္း - စသည္ျဖင့္ ပုံသဏၭာန္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတတ္ပါတယ္။
နိမိတ္ေပၚမွာ စိတ္ကပ္ရမယ့္အခ်ိန္
အဲဒီလုိ ျဖဴေနတဲ့အျဖဴေခ်ာင္းကုိ ေတြ႕ၿပီ ဆုိရင္ တစ္ခါတစ္ရံ ေယာဂီက အဲဒီ အျဖဴေခ်ာင္းေပၚမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာ၀နာစိတ္ကေလးကုိ ၿငိမ္၀ပ္စြာ တည္ေနေအာင္ ႀကိဳးစားရင္ ႀကိဳးစားလုိ႔ ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ စေပၚစမွာ သူက မခုိင္ဘူး၊ အမ်ားစုမွာ မခုိင္တဲ့အတြက္ ေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္ ေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဒီနိမိတ္ေခ်ာင္းေပၚမွာ ဘာ၀နာစိတ္ကုိ မကပ္ဘဲ မူလ႐ႈျမဲ ျဖစ္တဲ့ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံေပၚမွာသာ ဘာ၀နာစိတ္ကုိ ၿငိမ္၀ပ္စြာ ကပ္ၿပီးတည္ေနေအာင္ ႀကိဳးစားရတယ္၊ အဲဒီလုိ ႀကိဳးစားရင္းကေနၿပီး ေတာ့ ဒီနိမိတ္ေပၚလာလုိ႔ နိမိတ္ေပၚမွာ ဘာ၀နာစိတ္က ကပ္ေနၿပီဆုိရင္ လည္း မခြာခ်နဲ႔၊ ကပ္ျမဲသာ ကပ္ထားလုိက္ေတာ့၊ အဲဒီ ဘာ၀နာစိတ္က ဒီ နိမိတ္အာ႐ုံေပၚမွာ ကပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ပကတိ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ျပန္မၾကည့္နဲ႔၊ ပကတိ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ၾကည့္လုိက္၊ နိမိတ္ကုိ ၾကည့္လုိက္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ ျပဳလုပ္ေနခဲ့ရင္ ဒီသမာဓိသည္ ၿငိမ္၀ပ္မႈမရွိတဲ့အတြက္ စိတ္သည္ အာ႐ုံတစ္ခုအေပၚမွာ က်ေရာက္ေနတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သမာဓိ ပ်က္သြားတတ္တယ္။ အကယ္၍ ဒီနိမိတ္ေခ်ာင္းက မခုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ပကတိ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိသာ ႐ႈေနပါ၊ ႐ႈေနရာကေန နိမိတ္က ခုိင္ၿပီး နာရီ၀က္ေလာက္ တစ္နာရီေလာက္ မေပ်ာက္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီနိမိတ္မွာ ေျပာင္းကပ္ပါ၊ ထုိနိမိတ္သည္ ေ၀းေနခဲ့ရင္ေတာ့ အကပ္မခံဘူး၊ ႏွာသီးဖ်ားႏွင့္ အနီးကပ္ဆုံး ေနရာမွာ ေပၚမွ မ်ားေသာအားျဖင့္ အကပ္ခံတယ္။ ေပၚတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာလည္း နိမိတ္ေခ်ာင္းက သိပ္ရွည္ေနရင္လည္း ရွည္တဲ့အတုိင္း ေတာက္ေလွ်ာက္လုိက္မကပ္နဲ႔၊ ႏွာသီးဖ်ားႏွင့္ အနီးကပ္ဆုံး ေနရာမွာ တည္ရွိေနတဲ့ နိမိတ္ေပၚမွာသာ စိတ္ကေလးကုိ ကပ္သာထားလုိက္။
ဥဂၢဟနိမိတ္၊ ပဋိဘာဂနိမိတ္
အဲဒီလုိ ကပ္ထားလုိက္လုိ႔ ဘာ၀နာစိတ္က ဒီအာနာပါနနိမိတ္အာ႐ုံမွာ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ စသည္ျဖင့္ ၿငိမ္ၿပီး ကပ္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ဒီနိမိတ္သည္ ျဖဴရာကေန ၾကည္ၿပီး ေတာက္လာတတ္ပါတယ္။ ျဖဴေနတဲ့နိမိတ္ကုိေတာ့ ဥဂၢဟနိမိတ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္၊ ၾကည္ၿပီး အေရာင္ထြက္လာတဲ့ နိမိတ္ကုိေတာ့ ပဋိဘာဂနိမိတ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္၊ အဲဒီ ပဋိဘာဂနိမိတ္ဆုိတဲ့ အာ႐ုံမွာ ဘာ၀နာစိတ္ကုိ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ စသည္ျဖင့္ ၿငိမ္၀ပ္စြာ ကပ္ၿပီးတည္ေနေအာင္ ထုိင္တုိင္း ထုိင္တုိင္း ရေအာင္ ေလ့က်င့္ရတယ္၊ ထုိအခ်ိန္အခါမွာ သြားရင္လည္း႐ႈ၊ ရပ္လည္း႐ႈ၊ ထုိင္လည္း႐ႈ၊ အိပ္လည္း႐ႈ ေလ့က်င့္ေပးရပါတယ္။
စ်ာန္ ႏွင့္ အဘိညာဏ္
အဲဒီလုိ ေလ့က်င့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္အခါမွာ သမာဓိက ၿငိမ္၀ပ္စြာ ကပ္ၿပီး တည္ေနၿပီး တစ္နာရီအဓိ႒ာန္ရင္ တစ္နာရီ၊ တစ္မိနစ္အဓိ႒ာန္ရင္ တစ္မိနစ္ ရၿပီ၊ ႏွစ္နာရီအဓိ႒ာန္ရင္ ႏွစ္နာရီ ရၿပီ၊ အဓိ႒ာန္တဲ့အတုိင္း ေအာင္ျမင္မႈ ရွိေနၿပီဆုိရင္ေတာ့ ထုိအခ်ိန္အခါမွာ ထုိေယာဂီပုဂၢိဳလ္က စ်ာန္အဂၤါကို ဆင္ျခင္လုိ႔ရၿပီ။ အားထုတ္စပုဂၢိဳလ္သည္ စ်ာန္အဂၤါ ဆင္ျခင္မႈ နည္းပါေစ၊ ၀င္စားမႈ မ်ားပါေစလို႔ ၀ိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာက (၀ိသုဒၶိ-၁-၁၄၈။ မဟာဋီ-၁-၁၇၈။) သတ္မွတ္ေပးထားတယ္။ အားထုတ္စပုဂၢိဳလ္ အခုလုိ နိမိတ္ရစပုဂၢိဳလ္က နိမိတ္အေပၚမွာ ဘာ၀နာစိတ္ကုိ ၿငိမ္၀ပ္စြာကပ္ၿပီး တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီ စသည္ျဖင့္ တည္ေနေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရတယ္၊ အဲဒီလုိ ေလ့က်င့္တဲ့လုပ္ငန္းကုိ (စုိက္စုိက္စူးစူး အထူးျမဲျမံ ႐ႈအားသန္ စ်ာန္ဟုေခၚသတတ္) ဒီလုိ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားက မိန္႔ဆုိထားတယ္၊ အာရမၼဏူပနိဇၩာနစ်ာန္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ အလြန္ ၾကည္လင္ေတာက္ပေနတဲ့ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံကုိ စိုက္စုိက္စူးစူးႏွင့္ ျမဲျမဲျမံျမံ တည္တံ့ေနေအာင္ စိတ္ကေလးကုိ တည္ၿပီးကပ္ေန ေအာင္ ႐ႈေနတဲ့လုပ္ငန္းျဖစ္လုိ႔ ဒါကုိ စ်ာန္လုိ႔ ေခၚတယ္။ ေျမလွ်ဳိး မုိးပ်ံေနတာကုိ စ်ာန္လုိ႔ေခၚတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေျမလွ်ဳိး မုိးပ်ံတဲ့ လုပ္ငန္းကေတာ့ အဘိညာဏ္ႏွင့္ ဆုိင္တယ္၊ အဲဒါက အဘိညာဏ္ပုိင္း။ အခုေျပာေနတာက စ်ာန္ပုိင္းပဲ၊ အဲဒီေတာ့ စ်ာန္၀င္စားမႈမ်ားရမယ္၊ စ်ာန္ အဂၤါကုိ ဆင္ျခင္တာ နည္းရမယ္။
ပထမစ်ာန္သမာဓိ
ဒီေတာ့ ဒီအာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံမွာ အနည္းဆုံး ေလး ငါး ဆယ္ထုိင္ေလာက္ ဘာ၀နာစိတ္က အဓိ႒ာန္တဲ့ အတုိင္း တစ္နာရီအဓိ႒ာန္ရင္ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီအဓိ႒ာန္ရင္ ႏွစ္နာရီ ၿငိမ္ ၀ပ္စြာ ကပ္ၿပီးတည္ေနၿပီဆုိရင္ေတာ့ ထုိပုဂၢိဳလ္ဟာ စ်ာန္အဂၤါကုိ ဆင္ျခင္ႏုိင္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ မွတ္ေက်ာက္တစ္ခုကေတာ့ အဲဒီ အာနာပါနပဋိဘာဂ နိမိတ္မွာ တစ္နာရီ အဓိ႒ာန္ၿပီး တစ္နာရီထုိင္လုိက္လုိ႔ တစ္နာရီလုံး စိတ္က ကပ္ေနတယ္ဆုိရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိမိက ေဘးအသံေတြကုိ ၾကား-မၾကား နည္းနည္း အကဲခတ္ၾကည့္ပါ။ ၾကားေနေသးတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီစ်ာန္သည္ ဆက္တုိက္ မရေသးဘူး၊ ႀကိဳးၾကား ႀကိဳးၾကား စ်ာန္က ေလွ်ာေလွ်ာေနတဲ့သေဘာ ရွိတယ္၊ ဆက္တုိက္ ရၿပီ၊ ဘာသံမွလည္း မၾကားေတာ့ဘူး၊ အလြန္ ၾကည္လင္ေတာက္ပေနတဲ့ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ကေလးႏွင့္ မိမိရဲ႕ဘာ၀နာစိတ္ ဒီႏွစ္ခုပဲရွိေတာ့တယ္လုိ႔လည္း သိေနၿပီ၊ ဘာ၀နာစိတ္ကလည္း အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံ မွာပဲ ၿငိမ္၀ပ္စြာကပ္ၿပီး တည္ေနၿပီ၊ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံထဲမွာပဲ ဘာ၀နာစိတ္က နစ္ျမဳပ္ေနၿပီဆုိရင္ ေတာ့ ထုိအခ်ိန္အခါမွာ စ်ာန္အဂၤါကို ဆင္ျခင္လုိ႔ ရႏုိင္ပါၿပီ။
( ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေသာတရားေတာ္မွ ဦးေတဇိႏၵက ေကာက္နုတ္တင္ၿပၿခင္းၿဖစ္သည္..........)
ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ၱအာစိဏၰေဟာၾကားေတာ္မူေသာ
" အာနာပါနက်င့္စဥ္ အလုပ္ေပးတရားေတာ္ Mp3"
File size (85.08 MB).
တကယ္တန္းဖိုး႐ွိတဲ႔ အလုပ္ေပးတရားျဖစ္လို႔
Download ရယူေစခ်င္ပါသည္။
http://www.mediafire.com/?roaozrk9az8wupp
* ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး *
_____________________________________________________
တရားထိုင္တဲ့အခါ သမာဓိ ျမန္ျမန္တက္တဲ့နည္းေလး မသိေသးတဲ့သူေတြအတြက္ မ်ွေဝေပးခ်င္တယ္။
ဝင္ေလ ထြက္ေလကို ေသခ်ာေစာင့္ ဖမ္းေနရပါတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာက ယားတယ္ဆိုလဲ ယားတဲ့ေပၚ ျဖစ္ပ်က္ မမွတ္ဘဲ။ အာရံုက ႏွာသီးဖ်ားေပၚမွာ ရွိေနေပးပါ။
ဥပမာ- သီခ်င္းသံေတြ ဘယ္ေလာက္ဆူညံပါေစ အာရံုက တစ္ျခားေနရာေရာက္ေနတဲ့ သူေတြအေနနဲ႕ ဘာစာသားေတြ ဆိုသြားတယ္ဆိုတာေတြ က်ယ္ေလာင္ေနတာဘဲဆိုတာေတြ မသိႏိုင္သလိုပါဘဲ။
တကယ္ တရားထိုင္တဲ့အခါမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာကို ဘယ္လို ထိုင္ရမယ္ဆိုတာ မသိၾကပါဘူး။ နားလည္သူေတြကို ေမးျမန္းၾကတာေတြလဲ နည္းပါတယ္။ ၾကာၾကာထိုင္ေပမယ့္ သမာဓိမတက္။ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းျဖစ္ေနၾကတာ။ မထိုင္တတ္ၾကလို႕ပါ။
ႏွာသီးဝမွာ ထားတယ္ဆိုရာမွာ စလံုးေရ စတဲ့ သူေတြအေနနဲ႕ ျပႆနာ တစ္ရပ္က အေတြးေလးေတြ ဝင္လာတာပါဘဲ။
အေတြးေတြ မဝင္ရဘူးလို႕ ေျပာလို႕မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သတိကပ္လိုက္တဲ့အခါ အေတြးကို ဖ်က္လိုက္ပါ။ ငါ အေတြးဝင္သြားပါလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕အၿပိဳင္ ငါတရားထိုင္ေနပါလားဆိုတာ သိပါ။
ၿပီးရင္ ႏွာသီးဖ်ားမွာ ဆက္ထားပါ။ အေတြးေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ေလး ျဖစ္သြားပါလားဆိုတဲ့ ဟာေလး ႏွလံုးသြင္းႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ အက္မင္ကို တရားျပတဲ့အဘတစ္ေယာက္ေျပာဘူးသလို လူေတြက ငါခု ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူး။ သတိကပ္ၿပီး သိခဲ့ရင္လဲ မေကာင္းမႈနဲ႕ မတရားမႈဆိုတာလဲ ေတာ္ေတာ္နည္းသြားမယ္ကြတဲ့။
အဘေျပာခ်င္တာက ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ ထြက္ျပီးခ်ိန္မွာ ငါေဒါသထြက္ေနပါလား ပူေလာင္လိုက္တာ ငါေဒါသထြက္လိုက္ပါလား အက်ိဳးမရွိလိုက္တာ မွားသြားတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို သိတဲ့အသိပါ။ လူေတြက ေဒါသထြက္ၿပီးလဲ ငါဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အသိမရွိ။ ထြက္တုန္းလဲ အသိဆိုတဲ့ သတိမရွိမွေတာ့ မဂၢင္လမ္းနဲ႕ အေဝးႀကီးပါတဲ့။ ထားပါေတာ့။ ဆက္ေျပာမယ္-
တရားနိမိတ္ေတြ ေပၚလာရင္လဲ ထူးဆန္းအံ့ၾသမႈေတြ ထဲမွာ ေမ်ာပါမသြားဘဲ။ ငါ တရားထိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႕ ျဖတ္ပစ္ရပါမယ္။
ဒီေနရာမွာ သမထနဲ႕ ဝိပႆနာခြဲဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။ သမာဓိ ထူေထာင္တဲ့အထိက သမထနည္းနဲ႕တူတူပါဘဲ။ သမာဓိ အားေကာင္းလာၿပီဆို အာရံုထူူး နိမိတ္ထူး ခံစားခ်က္ထူး ပုဂိၢိဳလ္ထူးေတြနဲ႕ ေတြ႕လာတဲ့အခါမွာ သမထက အဲ့အာရံုေတြေပၚမွ ႏွစ္သက္ ေျမာပါသြားပါတယ္။ ရလာတဲ့ စ်ာန္ေသးေသးေလးအေပၚမွာ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတာက သမထပါ။
ဝိပႆနာက ဘာအာရံုေတြဘဲလာလာ အပ်က္ဆိုတဲ့ ဘက္ကို ေရွ႕ရႈရမွာပါ။ ေပ်ာ္ဝင္မသြားရပါဘူး။ အနတၱမွာ လမ္းဆံုးမွ ဝိပႆနာပါ။
ဒီနည္းေလးက တန္ဖိုးသိတဲ့သူေတြအတြက္ အရမ္းအသံုးဝင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းလမ္းေလးကို ေရွးက်မ္းစာ တစ္အုပ္ထဲမွာ ဖတ္ရတာပါ ျဖတ္လမ္းနည္းေလးပါ။
တစ္ျခားထိုင္နည္းေတြလဲ မွန္ပါတယ္၊တကယ္လဲ ထိေရာက္ပါတယ္။
Credit - Original uploader.
ဓမၼေရခ်မ္းစင္ FB
ေဇာ
ေဇာ (၇) ၾကိမ္ အက်ိဳးေပးပုံ
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
(ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္)
အားလုံးေသာေယာဂီ သူေတာ္စင္ အေပါင္းနွင့္ သံသရာေဆြေတာ္
မ်ိဳးေတာ္ ညီအကိုေမာင္နွမ အေပါင္းတို့
မိမိတို့ အကုသိုလ္စိတ္ တစ္စိတ္ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ေဇာ(၇)
ၾကိမ္ေပၚရတယ္ ဆိုတာမွတ္ထားပါ ။
ဒီ အကုသိုလ္ စိတ္ေတြဟာ မိမိ ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ နဲ႕သံသရာ နွစ္ျဖာ
အက်ိဳးကို မ်ားစြာေသာ ဝဋ္ ဒုကၡေဘး မ်ား အျဖစ္ ခ်က္ခ်င္း
လက္ငင္း အက်ိဳးေပးပါတယ္ ။ ခုလို ဆုတ္ေခတ္ ကာလမွာ ဆို
ဒိ႒ဓမၼေဝဒနိယကံ အျဖစ္နဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ဘဝ မကူး...၊ ေနာက္ဘဝမွ
မဟုတ္ပဲ .. ဒီဘက္ ဘဝ မွာတင္ အက်ိဳးေပးပါတယ္ ။
ေဇာ(၇) ၾကိမ္ဘယ္လိုေပၚပါလိမ့္မတုန္း ဆိုေတာ့...........
ေလာဘစိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္
ေဒါသစိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္
ေမာဟစိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဝိစိကိစၥာစိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္
ပ်ံ႔လြင့္စိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္
သူတစ္ပါး အသက္ သတ္ခ်င္တဲ႕စိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္..
သူတစ္ပါး လည္လွီး သတ္တဲ႕ စိတ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္..
သူတစ္ပါးဥစၥာ ငါ့ဟာျဖစ္ေစလိုတဲ႕ စိတ္ျဖစ္ျဖစ္..
သူတစ္ပါး သားမယား လင္ သမီးပ်ိဳေစာ္ကား စိတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စသည္
အားျဖင့္ေပါ့ ........။
💥(မိမိတို့ ရင္ထဲကအကုသိုလ္ စိတ္ တစ္စိတ္ေပၚတိုင္း-ေပၚတိုင္း
ေဇာခုနစ္ျကိမ္ျဖစ္ပါတယ္ ။)💥
.
.
.
မေကာင္းတဲ႕စိတ္ေပၚ-ေပၚ ၊ ေကာင္းတဲ႕ ကုသိုလ္စိတ္ေပၚ-ေပၚ
ဝိပႆနာျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ႕ မဂ္ ပဲေပၚေပၚပါ ။
စိတ္ တစ္ခ်က္ေပၚတိုင္းမွာ ေဇာခုနစ္ျကိမ္ ပါျပီးသားလို့ မွတ္ပါ ။
မိမိတု့ိ အကုသိုလ္ တစ္ခါျပဳရင္ ေဇာခုနစ္ျကိမ္ေတာင္ၿဖစ္ပါေပါ့လားလို့
သိျကပါ ။ ဒါဆို သေဘာေပါက္ေလာက္ေရာေပါ့ ။
.
.
.
အက်ိဳးေပးကို ရွင္းျပေပးမယ္
~~~~~~~~~~~~~~~
ပထမအကုသိုလ္စိတ္ကေလးထဲမွာ ေစတနာလဲပါတယ္ ။
လုပ္ခ်င္တဲ႕စိတ္ကေလးပါတယ္ ။ ဒါေျကာင့္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ ။
ဒီထဲမွာပါတဲ႕ေစတနာက ဒီဘဝအက်ိဳးေပးရမယ္လို့မွတ္ထားပါ ။
ဒီဘဝဘယ္အခ်ိန္ကစလို့ အက်ိဳးေပးမလဲလို့ေမးလာရင္ျဖင့္
မိမိအကုသိုလ္စိတ္ေပၚတဲ႕အခ်ိန္ကစျပီး ခုေပၚရင္ခုခ်ိန္ကစျပီး ...
ခုနစ္ရက္အတြင္း..ခုနစ္လအတြင္း .... ခုနစ္နွစ္အတြင္း .....
အက်ိဳးေပးနိုင္စြမ္းတဲ႕ သူ့စြမ္းရည္သတိၱအက်ိဳးေပးပုံကို ကန့္သတ္တဲ႕ရက္လို့
သေဘာက်နားလည္ျကပါ ။
ဒါေျကာင့္ ဘုရား ၊ ရဟႏၲာ ၊ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းျကီးေတြက
ေမြးကတည္းက စိတ္နဲ႕ေန ပုထုဇဥ္အႏၶ ၊ ပုထုဇဥ္ဗာလေတြကို အလြန္ သနားေတာ္မူျကတာေပါ့ ။
အေမေမြး ၊ အေဖေမြး ၊ သာမန္သာမည စိတ္ကေလးနဲ႕ေန
ဒီစိတ္နဲ႕သာေသ ဒီဘက္ေခတ္မွာဆို သဲအင္းဆရာေတာ္ျကီးက
နတ္ဂတိ ၊ လူ့ကတိမွာ ဆယ္သိန္းေသလို့ တစ္ေယာက္သုဂတိဘုံျပန္တယ္လို့
မျမင္ဘူးဆိုျပီး ရဲရဲျကီးမိန့္ထားတာေပါ့ ။
ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ေဇာ (၇) ျကိမ္ထဲက ပထမေဇာက
ဦးဆုံးပထမ ဒီဘဝခ်က္ခ်င္းအက်ိဳးေပးရတာဆိုေတာ့
သူေတာ္ေကာင္းျကီးေတြ .... အကုန္အစင္သိျမင္ေတာ္မူတဲ႕ဘုရားရွင္တို့က
ေဟာနိုင္ေျပာနိုင္တာေပါ့ ။
မိမိတို့ ကုသို္လ္ေဇာၿပဳတဲ႕အခ်ိန္ (ဝိပႆနာျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္ အားထုတ္နိုင္ျကတဲ႕ ေဇာအျကိမ္)နဲ႔ အကုသိုလ္စိတ္နဲ႕ေနျကတဲ႕ေဇာအျကိမ္
အဘယ္ကမ်ားလဲ .... ေျဖျကည့္ပါလား ....
တစ္ခဏ တစ္ေအာင့္ေလာက္ စဥ္းစားျပီးေတာ့ေပါ့ .... ။
အေျဖက ရွင္းပါတယ္....။တစ္ေနကုန္ေအာင္ ကုသိုလ္စိတ္နဲ႕
မေနနိုင္ပါဘူးေပါ့ ...။ တစ္ေနကုန္ေအာင္ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ကိုက္ေအာင္
မေပၚဘူးပါဘူးဆိုတဲ႕အေျဖပဲ ထြက္လာျကပါလိမ့္မယ္ ။
ဒါေပမယ့္ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ကိုက္ေနေအာင္ေပၚတဲ႕ ေဇာမ်ားမ်ားေပၚေလေလ
ထိုသူအတြက္ေတာ့ စိတ္ေအးရျပီမွတ္ျကပါ ။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားကိုျပန္ျကည့္ျကပါ ..တစ္ကမၻာလံုးေပါ့ ။
ဝိပႆနာျဖစ္ပ်က္ျမင္စိတ္နဲ႕ေနတဲ႕သူနဲ႔ အကုသိုလ္စိတ္နဲ႕ေနတဲ႕သူ
အဘယ္သူကမ်ားသလဲေပါ့ ... ။
ဘုရားလက္မလက္သည္းေပၚကေၿမမႈန့္နဲ႕ ေဟာဒီ .....
ကမၻာေျမထုေလာက္ ကြာဟေနမွာအမွန္ပါ ။ ဒါေလာက္ သေဘာေပါက္ျကရင္ျဖင့္
တို့ဘုရားရွင္ရဲ႕ဥာဏ္ေတာ္ကို အလြန္အတိုင္းထက္ အလြန္ျကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္ေနမွာ တစ္ကယ္ပါ ။
နီေပါလိုနိုင္ငံျကီး မျကာေသးေသာကာလမွာ ယစ္နတ္ပူေဇာ္ျကတာကို
ပမာပုံျပဳလို့ပဲ ဥပမာ ... ေပးပါရေစ.......။
ဒါ မေဝးေသးေသာ ကာလတစ္ခုရဲ႕သက္ေသတစ္ခုပါ .. ။
ဒီအျပဳေတြ အမူအက်င့္ေတြ လုပ္ျကတဲ႕ျမိဳ႕ ရြာေဒသတိုင္းျပည္မ်ားမွာ
အျမဲ ကပ္ေဘး ၊ ေသျခင္းဆိုးေဘး ၊ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘး ၊ သဘာဝေဘး
စစ္ေဘး ါ လူအခ်င္းခ်င္းအေသခံသတ္ျဖတ္တဲ႕ေဘး ၊ လူကို လူလို့
မျမင္ျကေတာ့ပဲ ..သားေကာင္လို့ျမင္လာျကတဲ႕ေဘး ၊ အနာေရာဂါဆန္းျကီး နဲ႕ျကံဳျကရတဲ႕ေဘး ..........စသည္ စသည့္ ေဘးဆိုးျကီး အကုသိုလ္စိတ္ အက်ိဳးေပးျကီးေတြ ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ မျမင္ခ်င္၊မျကားခ်င္မွအဆုံး
ေန့စဥ္လိုလို ၊ လစဥ္လိုလို ၊ နွစ္စဥ္လိုလို ျကားေနျကရတာေတြဟာ ..
ဒါဘယ္သူ့လက္ခ်က္လဲလို့ မေမးျကပါနဲ႕ ...။
ေမးလာရင္လဲ အေျဖကရွိနွင့္ျပီးသားပါ ။
ဒီကမၻာေပၚမွာရွိသမွ် လူသားအားလုံးတို့ရဲ႕ အကုသိုလ္စိတ္တို့ရဲ႕
ပထမေဇာေတြပါပဲ ။
ဒီအကုသိုလ္ ပထမေဇာဟာ ယခုလက္ရွိလက္ေတြ႕ဘဝမွာ
လက္ငင္းအက်ိဳးေပးတာ ခံျကရတယ္ေနာ္ ။ လူကပ္ေတြေျပာခ်င္စရာေတြ
ေတာ့ရွိတယ္ ။ ဒို႔ဒီဘဝေကာင္းေအာင္ ဒီေလာက္ေနေနတာ ဘာလို့အေသ ဆိုးနဲ႕ေသျကရတာလဲ ေမးဖို့မေကာင္းလား ... ။
ဒီေဇာ (၇) ျကိမ္တရားသာ သေဘာေတြ႕ နားလည္ေနရင္
ဒီေမးခြန္းေတြ ရပ္သြားပါလိမ့္မယ္ ။
ပထမေဇာက ခုဘဝခ်က္ခ်င္း ခုနစ္ရက္အတြင္း ၊
ခုနစ္လအတြင္း ၊ ခုနစ္နွစ္အတြင္းမွာ အက်ိဳးေပးမယ္လို့မွတ္ထားပါ ။
သတၲမေဇာက ခုဘဝျပီး ဒုတိယဘဝကေနစျပီး အက်ိဳးေပး
ခံစားရမယ္လို့ နားလည္ထားျကပါ ။
အလယ္ေဇာငါးခ်က္ကေတာ့ တတိယဘဝကေနစျပီး ..
ဘုရား ၊ ရဟႏၲာျဖစ္တဲ႕ေနာက္ဆုံးဘဝအထိ အရိပ္ပမာထပ္ျကပ္မခြါ
(ဝဋ္ေျကြးကံလို့သာ မွတ္ပါ )။ ေနာက္ဆုံးဘဝထိေအာင္ ဆပ္ျပီးမွ
ေသေပးရတဲ႕ကံပါ ။
ဒါ လူတိုင္း မလြတ္နိုင္တဲ႕ကံ ေရွာင္ပုန္းမရတဲ႕ကံေတြပါ ။
ဒါဆိုခုဒီဘဝမွာ ေကာင္းေအာင္ေနျပီး အေသဆိုးနဲ႕ေသ ...
လည္လွီးခံရျပီးေသေနျကေတြ မီးေလာင္ခံျပီးေသေနျကတာေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေျကာင္းျကံၿပီး ေသေနျကတာေတြ အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ေသေနျကတာေတြ ...
စတဲ႕အေသဆိုးနဲ႕ေသေနျကတာေတြဟာ မိမိတို့ရဲ႔ အတိတ္-အတိတ္က အကုသိုလ္ေဇာေတြျဖစ္တဲ႕ သတၲမေဇာနဲ႕အလယ္ေဇာငါးခ်က္
လို့သာ မွတ္ျကပါေတာ့ ။
ဒါျဖင့္ယခုဘဝမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံေသာ ေရာဂါေတြေျကာက္ျကရ၊
ကပ္ေဘးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျကာက္ျကရ.....
စစ္ေဘးေတြ ၊ သူခိုးေဘးေတြ ၊ ဓါးျပေဘးေတြ ၊ သူပုန္ေဘးေတြ
မင္းအမႈထမ္းယုတ္ေဘးေတြ ၊ လူမ်ိဳးယုတ္ေဘးေတြ ..... အဖုံဖုံေျကာက္မေနျကရဘူးလား ...။
ေအး....ဒါတစ္ၿခားမေတြးနဲ႕ .. ဒါ ..မိမိတို့ရဲ႕ ဘဝ-ဘဝေတြ
မ်ားစြာက ျပဳခဲ႕တဲ႕ ၊ လုပ္ခဲ႕ျကတဲ႕ အကုသိုလ္ေဇာေတြ အက်ိဳးေပးဖို့
ကိုယ္ေနာက္က ကိုယ့္နားကိုကပ္ပါလာတယ္ ။
အက်ိဳးေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ ျကပ္ျကပ္ သတိထားျကပါ ။ ဒီေဘးဆိုတာမ်ိဳးဟာ မိမိတို့ေနာက္ဆုံးဘဝထိ အက်ိဳးေပးဖို့
ေစာင့္ေနဦးမယ္ဆိုတာ မွတ္ထားျကပါ ။
ဒီေဘးကလြတ္ခ်င္တယ္ဆို ဝိပႆနာအလုပ္ သန္သန္ ၊
ထြားထြားျကီး လုပ္ျကပါ ။ ျဖစ္ပ်က္ ရႈပါ-ရႈပါ မွာေနတာ....
ဒါကသာ မိမိတို့ကို ဒီသံသရာေဘး ကပ္ေဘး ခႏၶဝဋ္ ဒုကၡေဘးျကီးမွ
လြတ္ကင္းျကျပီးသကာလ မေသရာျမဲေန နိဗၺာန္ကိုေရာက္ျကမွာ
ဧကန္မလြဲပါ ။
ဒါေျကာင့္ မိမိတို့အားကိုးရာအစစ္သည္ ဝိပႆနာမဂ္
ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ႕မဂ္သာ အားကိုးရာဟု တိုက္တြန္းပါရေစ......။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျကီး တရားေတာ္မွျပန္လည္ေကာက္ႏုုတ္
တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
credit မူလ
Subscribe to:
Posts (Atom)